«معماری معاصر ایران: از مدرنیسم پهلوی دوم تا نوگرایی پس از انقلاب»
✨ معرفی کوتاه:
در این فایل، به بررسی دقیق و تحلیلی معماری معاصر ایران در دوره‌های پهلوی دوم و پس از انقلاب اسلامی پرداخته شده است. با مطالعه این محتوا، می‌توانید درک عمیقی از تحولات معماری ایران در این دو دوره مهم تاریخی به دست آورید و از آن در پروژه‌ها و مطالعات خود بهره‌مند شوید.
📘 🔹 معماری دوره پهلوی دوم:
در دوره پهلوی دوم (1320–1357)، ایران شاهد تحولات عمده‌ای در زمینه معماری بود. با تاثیرپذیری از مدرنیسم غربی و تلاش برای نوسازی کشور، معماران ایرانی به طراحی ساختمان‌هایی با سبک‌های نوین پرداختند. ساختمان‌هایی مانند کاخ نیاوران و برج آزادی نمونه‌هایی از این دوره هستند که ترکیبی از سنت و مدرنیته را به نمایش می‌گذارند. در این دوره، معمارانی چون هوشنگ سیحون و عبدالعزیز فرمانفرمائیان نقش بسزایی در شکل‌گیری معماری معاصر ایران ایفا کردند.
📘 🔹 معماری پس از انقلاب اسلامی:
پس از انقلاب اسلامی در سال 1357، معماری ایران وارد مرحله جدیدی شد. با تاکید بر ارزش‌های اسلامی و ملی، معماران به طراحی ساختمان‌هایی پرداختند که بازتاب‌دهنده هویت ایرانی-اسلامی باشند. در این دوره، پروژه‌هایی مانند موزه هنرهای معاصر تهران و پل طبیعت نمونه‌هایی از تلاش برای ترکیب سنت و مدرنیته در معماری هستند. همچنین، معمارانی مانند کامران دیبا و حسین امانت با طراحی‌های خلاقانه خود، مسیر جدیدی را در معماری ایران گشودند.