🌿 . معماری اقلیمی و طرح محیط‌گرا
لوکوربوزیه طراحی این موزه را با سنگ‌بنای فهم اقلیم گرم احمدآباد آغاز کرد. این بنا بر روی پیلوتی قرار گرفته تا جریان هوا زیر ساختمان اجازه سیستم تهویه طبیعی را دهد. همچنین پوشش دوگانه سقف بتنی و حوضچه‌های آب، ایزولاسیون مؤثری برای از تابش مستقیم خورشید به‌وجود آورده و به کاهش دمای داخل کمک می‌کنند.
📐 . هندسه پلان و مفهوم رشد تدریجی
پلان ساختمان مکعبی به ضلع ۵۰ متر است که بر شبکه‌ای از ستون‌ها با فاصله ۷ در ۷ متر استوار شده است. این ساختار شبکه‌ای امکان گسترش تدریجی را براساس منطق طراحی مارپیچی فراهم می‌کند . رمپ ورودی در حیات مرکزی، فضای پیوسته‌ای به طبقه بالایی و تراس بام را ایجاد می‌کند که تجربه‌ای معماری و فضاسازی قوی ارائه می‌دهد.
🎨 . جنسیت مصالح و تاثیر بصری
در نما، بتن نمایان و آجر خام مورد استفاده قرار گرفته است، بدون پوشش اضافی برای نمای داخلی یا خارجی. دیوارهای صاف و بی‌حاشیه، هماهنگ با بازشوهای محدود ولی اندازه‌دار، زبان بصری قابل‌تاملی در طراحی مدرن لوکوربوزیه خلق کرده است . این رویکرد نه‌تنها تاثیر ماندگارتری دارد بلکه سازگاری اقلیمی را نیز به همراه دارد.
🏛️ . فرم، فضا و تجربه کاربر
فرم مارپیچ پلان، فضای نمایشگاهی متحرک و پیوسته ایجاد می‌کند. بازدیدکننده با رمپ وارد شده، مسیر نمایشگاهی را در داخل تجربه می‌کند و به‌صورت عمودی گردش می‌یابد، تا نقطه‌ای در بام با چشم‌انداز شهری برسد. این ادغام فرم و عملکرد، جنبه‌ای آموزشی و نمادین در ساختار دارد.
💬 نقل‌قول از سایت مرجع معماری ایران:
در سایت مرجع معماری ایران، نقش برتر پارس آمده: «موزه احمدآباد با نظم هندسی دقیق و فرم مارپیچی، نمادی از تحول فرهنگی و رشد تدریجی است...» این بیان نشان از اهمیت معماری پویا و کاربرد فضاهای تمدنی دارد.