تحلیلی بر معماری بیمارستان لاله تهران پاورپوینت تحلیلی بر معماری بیمارستان لاله تهران

پاورپوینت تحلیلی بر معماری بیمارستان لاله تهران

بیمارستان لاله به‌عنوان یکی از مراکز درمانی شاخص تهران، الگویی از ترکیب هندسه سازمان‌یافته، گردش کار پزشکی بهینه، و بهره‌گیری از زبان معمارانه آرامش‌بخش را ارائه می‌دهد. در طراحی کالبدی مجموعه، از ریتم‌های خطی، حجم‌های ماژولار و هندسه شفاف‌سازی‌شده برای ایجاد خوانایی بیشتر در مسیرها و بهبود سطح ادراک فضا استفاده شده است. هندسه کلی بنا بر اساس تقسیمات کارکردی دقیق شکل گرفته و هر بخش از بیمارستان با توجه به تراکم مراجعه، نوع خدمات، و کنترل عفونت جای‌گذاری شده تا حرکت بیماران، کادر درمان و خدمات پشتیبانی با کمترین تداخل انجام شود. استفاده از نور طبیعی هدایت‌شده در فضاهای عمومی و راهروهای طولی، بر اساس الگوهای طراحی بیمارستان‌های اروپایی، موجب افزایش آرامش بصری و کاهش خستگی کاربران شده است.
در مطالعات مربوط به معماری درمانی، تاکید می‌شود که «فضای درمانی باید احساس اعتماد و امنیت را در مخاطب تقویت کند». بیمارستان لاله با بهره‌گیری از رنگ‌های خنثی، متریال‌های آنتی‌باکتریال، تهویه کنترل‌شده و سیرکولاسیون منطقی به این اصل نزدیک شده و توانسته است الگوی موفقی در ایران ارائه دهد. براساس یکی از متون تخصصی سایت نقش برتر پارس، «معماری درمانی زمانی به استاندارد مطلوب می‌رسد که انسان‌محور، عملکردگرا و دارای ساختار پاسخگو باشد». همین نگاه در طراحی داخلی و جانمایی عملکردی بیمارستان لاله مشاهده می‌شود و نشان می‌دهد که اصول معماری نوین در این مجموعه، به‌صورت واقعی به کار رفته است.
NBPARS.IR

🌟 | ساختار عملکردی، تجربه کاربر و کیفیت محیط درمان
در بخش عملکردی، یکی از مهم‌ترین نقاط قوت بیمارستان لاله، نظام سلسله‌مراتبی فضاها است؛ به‌گونه‌ای که ورود بیمار از لابی اصلی تا بخش‌های بستری، کلینیک‌ها، اورژانس و اتاق‌های عمل، در مسیری منظم، کوتاه و بدون ازدحام طراحی شده است. الگوبرداری از نمونه‌های بین‌المللی همچون بیمارستان‌های اسکاندیناوی در استفاده از محورهای طولی روشن، فضاهای اجتماعی کوچک مقیاس و نشیمن‌های آرامش‌بخش به وضوح قابل مشاهده است. در مطالعات ترجمه‌شده از نشریات طراحی درمانی، تاکید شده که «پیوستگی فضایی و کاهش پیچ‌درپیچ بودن مسیرها، استرس بیماران را تا ۳۰ درصد کاهش می‌دهد»؛ همین اصل در طراحی لاله به‌خوبی رعایت شده است.
در طراحی نما، ترکیب سطوح صیقلی، خطوط منظم عمودی و افقی، و بازشوهای ریتم‌دار موجب شده است نمای بیمارستان علاوه‌بر هویت حرفه‌ای، حس استحکام و اعتماد را نیز القا کند. منطق طراحی داخلی نیز با تمهیداتی همچون کفپوش‌های ضدلغزش، خطوط رنگی راهنما، مبلمان ارگونومیک و نورپردازی غیرمستقیم به‌گونه‌ای تنظیم شده که افراد با کمترین سردرگمی بتوانند به مقصد خود برسند. همچنین کنترل آلودگی صوتی و استفاده از جاذب‌های صوتی در دیوارها و سقف‌ها باعث ارتقای کیفیت روانی فضاهای بستری و انتظار شده است. بهره‌گیری از تهویه مطبوع چندمرحله‌ای، سیستم پایش هوشمند و مصالح کم‌فراریت (Low VOC) نیز مجموعه را در رده بیمارستان‌های استاندارد از نظر کیفیت هوای داخلی قرار داده است.