اخیراً برای برخی افراد ایده طراحی پایدار به معیار اساسی طراحی معماری تبدیل شده است. با این حال، اغلب، بسیاری از ساختمان‌هایی که ادعا می‌شود پایدار هستند، فقط از نظر طراحی چنین هستند. همه اینها در مورد پایداری صحبت می کنند، تنها با استفاده از تکنیک های پایدار بدون نگرانی از نتایج یا پیامدها یا بدتر از آن، کلمه "پایدار" یا "پایداری" به یک ساختمان معمولی متصل شده است. برای بهبود جهان به گونه ای که به شرایط پایدار نزدیک شود، معماری باید برای پایداری طراحی شود و از ایده ها و تکنیک های پایدار به عنوان معیارهای اساسی طراحی استفاده شود. با حمایت از یک محیط پایدار، از جمله رفتار و مدیریت پایدار و همچنین شرایط سیاسی و اجتماعی پایدار، معماری می تواند بخشی از پایداری یا پایداری باشد. این ایده از معماری به عنوان پایداری روابط متقابل مردم و محیط غیر طبیعی را نشان می دهد که معماری بخشی از آن است و بر اهداف توسعه تاکید دارد که نه برای اهداف «بیرونی» برای دستیابی به پایداری، بلکه برای معماری به خاطر خود که پایداری است. . معماری ارگانیک نوعی طراحی معماری است که در آن ساختمان‌ها از محیط طبیعی خود الهام گرفته، ساخته می‌شوند و با محیط طبیعی خود ترکیب می‌شوند. اصطلاح معماری ارگانیک توسط معمار آمریکایی فرانک لوید رایت ابداع شد. طرح‌های ارگانیک سعی نمی‌کنند طبیعت را تجاوز کنند، بلکه در کنار آن زندگی می‌کنند و ترکیبی را ایجاد می‌کنند که جشن می‌گیرد و در گفتگو با جهان طبیعی است. معماری ارگانیک به ارتباط آن با طبیعت و استفاده یکپارچه از سبک ها و مصالح طبیعی اشاره دارد که یک کل منسجم را ایجاد می کند.