تقسیم کار به وظایف کوچکتر یک تکنیک بهره وری رایج است که برای مدیریت پذیرتر و قابل دسترس تر کردن کار استفاده می شود. برای پروژه ها، ساختار شکست کار (WBS) ابزاری است که از این تکنیک استفاده می کند و یکی از مهم ترین اسناد مدیریت پروژه است. این به تنهایی خطوط پایه محدوده، هزینه و برنامه را ادغام می کند و از همسو بودن برنامه های پروژه اطمینان می دهد. کتاب دانش مدیریت پروژه (PMBOK) موسسه مدیریت پروژه (PMI) ساختار شکست کار را به عنوان "تجزیه سلسله مراتبی جهت‌دار قابل تحویل کار که باید توسط تیم پروژه اجرا شود" تعریف می‌کند. دو نوع WBS وجود دارد: 1) مبتنی بر تحویل و 2) مبتنی بر فاز. رایج ترین و مرجح ترین رویکرد، رویکرد مبتنی بر تحویل است. تفاوت اصلی بین این دو رویکرد، عناصر شناسایی شده در سطح اول WBS است.