بررسی نگرشی به برج پیزا
برج کج پیزا، Torre Pendente di Pisa ایتالیایی، سازه قرون وسطایی در پیزا، ایتالیا، که به دلیل ته نشین شدن پایه های آن مشهور است، که باعث شد در اواخر 5.5 درجه (حدود 15 فوت (4.5 متر) از عمود بر آن متمایل شود. قرن 20. متعاقباً کار گسترده ای برای صاف کردن برج انجام شد و در نهایت لغزش آن به کمتر از 4 درجه کاهش یافت. برج ناقوس که در سال 1173 به عنوان سومین و آخرین سازه مجموعه کلیسای جامع شهر آغاز شد، به ارتفاع 185 فوت (56 متر) طراحی شد و از سنگ مرمر سفید ساخته شد. سه طبقه از هشت طبقه آن تکمیل شده بود که ته نشین شدن ناهموار پایه های ساختمان در زمین نرم مشهود شد. در آن زمان، جنگ بین دولت شهرهای ایتالیا در گرفت و ساخت و ساز برای تقریبا یک قرن متوقف شد. این مکث به پی برج اجازه نشست و احتمالاً از فروریختن زودهنگام آن جلوگیری کرد. جیووانی دی سیمون، مهندس مسئول هنگام از سرگیری ساخت و ساز، به دنبال جبران نابسامانی با بلندتر کردن طبقه های جدید در سمت کوتاه بود، اما سنگ تراشی اضافی باعث شد که سازه همچنان بیشتر فرو برود. این پروژه با وقفه هایی همراه بود، زیرا مهندسان به دنبال راه حلی برای مشکل انحراف بودند، اما در نهایت برج در قرن چهاردهم به پایان رسید. پله‌های مارپیچی دوقلو با 294 پله از زمین به اتاق ناقوس منتهی می‌شوند (یک پله شامل دو پله اضافی برای جبران نازک بودن برج است). در طول چهار قرن بعد، هفت ناقوس برج نصب شد. بزرگترین آنها بیش از 3600 کیلوگرم (نزدیک به 8000 پوند) وزن داشت. با این حال، در اوایل قرن بیستم، ناقوس‌های سنگین‌تر خاموش شدند، زیرا اعتقاد بر این بود که حرکت آنها به طور بالقوه می‌تواند وضعیت برج را بدتر کند.