در طول جمهوری وایمار کمبود شدید مسکن ارزان قیمت وجود داشت. غلبه بر این کمبود مستلزم مشارکت بخش دولتی به منظور تامین مسکن مقرون به صرفه تحت فرض "نور، هوا و خورشید" برای بخش بزرگی از جمعیت بود. بنا بر این، ساخت املاک مسکونی دسائو-تورتن توسط شهر دسائو در چارچوب قانون Reichsheimstättengesetz (قانون خانه‌داری) انجام شد. این ملک توسط باهاوس به عنوان راه حلی برای مسکن انبوه مقرون به صرفه در نظر گرفته شد. املاک خانه های پلکانی طراحی شده توسط والتر گروپیوس و ساخته شده در سه مرحله ساخت و ساز شامل 314 خانه پلکانی با فضاهای طبقه ای از 57 تا 75 متر مربع است. هر خانه دارای باغچه آشپزخانه مخصوص به خود به مساحت 350 تا 400 مترمربع برای پرورش سبزیجات و دامپروری بود و در نتیجه خودکفایی را ارتقا می داد.