گردش در راه خود منحصر به فرد است. هنگامی که فرد از سطح بالا وارد خانه می شود به سمت طبقه پایین حرکت می کند. با ورود فرد به اتاق نشیمن دو قد، انتقال در فضا مانند رفتن از یک اتاق بسته به یک اتاق باز و بزرگتر است. تادائو آندو ساختمان هایی با سطوح مسطح و متصل از طریق راهروها طراحی می کند. از پله ها برای انتقال به طبقه دیگر استفاده می شود. تادائو آندو از اصل سادگی پیروی کرد. پالت مواد حول بتن صاف و صاف ترکیب شده با پنجره ها و درهای شیشه ای می چرخد. فضای داخلی خانه کوشینو با هیچ گونه تزئینی تزیین نشده است. دیوارها خاکستری با بافت وحشیانه بتن (بدون گچ و رنگ). به نظر می رسد فضاها با حداقل مبلمان بزرگ هستند. فضاهای باز حس باز بودن و آزادی را ایجاد می کنند. سازمان فضایی تادائو آندو سلسله مراتب حجمی را حفظ کرده است زیرا او سه نوع سازماندهی فضا را در خود جای داده است: فضای حجمی مستطیلی، مربعی و دایره ای با ارتفاعات دوتایی و تکی. سازماندهی فضا در اصطلاح سلسله مراتب اشغال است. مکانی که بیشتر مورد استفاده قرار می گیرد، مانند اتاق نشیمن، بزرگتر از آشپزخانه و اتاق خواب است. اتاق خواب ها و آشپزخانه طبق الزامات تک مرتفع هستند و راهروهایی که همه فضاها را به هم متصل می کنند باریک هستند. تغییر نسبت فضا در اطراف خانه تاثیر بصری بر بیننده می گذارد. هنگامی که شخصی از راهروها عبور می کند، یک الگوی تکراری در گردش مشاهده می شود. در انتهای راهرو دری وجود دارد که نمای بیرونی را به داخل متصل می کند.