معمار فنلاندی، طراح شهری... در حالی که او کمک زیادی به شکل گیری معماری ملی در کشورش کرد، ویژگی های بیانی خاص کشورش را با معماری معاصر تطبیق داد. آلوار آلتو یکی از مهمترین معماران قرن بیستم است. بزرگترین سهم او در انسان سازی عناصر معماری سفت و سخت باهاوس و دیگر مشتقات سبک بین المللی بود. وقتی آثار آلوار آلتو را بررسی می کنیم، اولین چیزی که به چشم می آید استفاده او از نماهای بدون جلو است. اما با توجه به شرایط منطقه ای، فضاها نور بسیار خوبی دریافت می کنند. بر این اساس می‌توان گفت که معمار تنها در قسمت‌هایی از نماها که نور دریافت می‌کردند از پنجره‌ها استفاده می‌کرد و استفاده از آن‌ها را در قسمت‌های باقی‌مانده غیرضروری می‌دانست. به عقیده برخی، معمار که نمی تواند فضای مدرن و منحصر به فردی را که در طراحی های داخلی خود به کار برده در نماهای خارجی منعکس کند، این سوال را به ذهن ما می رساند: با توجه به شرایط امروز، آیا ادامه آلوار آلتو در طراحی فضاهای داخلی مانند یک فضای داخلی می تواند باشد. معمار به جای طراحی ساختمان ها مانند یک معمار، او را در این زمینه فراتر می برد؟ از سوی دیگر، معمار که با طراحی مبلمان خود نامی برای خود دست و پا کرده است، با متریال باکیفیت و گران قیمتی که استفاده می کند، فضایی متمایز به طرح های خود می بخشد و به کارایی نیز اهمیت می دهد. مثلا؛ صندلی ای که او برای بیماران سل طراحی کرده بود به بیماران اجازه می داد راحت تر نفس بکشند.