پاورپوینت بررسی قدیمیترین سیستم شهری آبرسانی در ایران
(آسیابها و آبشارها) یک سیستم آبیاری پیچیده است که در استان خوزستان در ایران قرار دارد. آسیابها و آبشارها در نزدیکی رودخانه گرگر که شاخهای از رودخانه کارون است، طولانیترین رودخانه ایران (۹۵۰ کیلومتر) و تنها قابل کشتیرانی است، قرار دارند. شاخه های فراوانی دارد و از اهواز مرکز استان خوزستان می گذرد. گفته میشود که قدمت بخشهایی از سیستم آبیاری شوشتر به زمان داریوش بزرگ، پادشاه هخامنشی ایران در قرن پنجم پیش از میلاد برمیگردد. بخشی از آن شامل یک جفت کانال انحرافی اولیه در رودخانه کارون است که یکی از آنها امروزه نیز مورد استفاده قرار می گیرد. آب را از طریق تونل های تامین آب به شهرستان شوشتر می رساند. این سایت شامل مجموعه ای از سدها، تونل ها، کانال های کمکی است که برای مصارف کشاورزی و اقتصادی استفاده می شد. سدها و رودخانه های این منطقه شامل موارد زیر است: پل سد شرابدر که در جنوب شوشتر قرار دارد و بخشی از حصار شهر بوده است. بند میزان (سد میزان) که سازه ای دست ساز است که قدمت آن به زمان ساسانیان (۲۲۶ میلادی) می رسد. این سد بین دو شاخه رودخانه کارون برای تنظیم و تقسیم میزان آب رودخانه کارون قرار دارد. نهر گرگر شوشتر که شاخه ای مصنوعی از رودخانه کارون است و رودخانه کارون را در شمال شوشتر جدا می کند و به سمت جنوب منتهی می شود. سد ماهی بازان شوشتر که برای بالا نگه داشتن سطح آب در اراضی شهر تاریخی داسوا ساخته شده است. سد دختر سد دختر بر آخرین گذرگاه کوهستانی که رودخانه کارون از آن می گذرد بنا شده است. عده ای علت نامگذاری آن به سد دختر را به خاطر آناهیتا الهه باروری ایران باستان می دانند. آبشارها و آسیاب های آبی شوشتر نمونه های استثنایی در نوع خود و از شگفت انگیزترین مکان های ایران هستند. بسیاری از سیاحان در کتاب های خود درباره ایران از سیستم هیدرولیک تاریخی شوشتر یاد کرده اند. باستان شناس فرانسوی ژان دیولافوا این سازه را "بزرگترین مجتمع صنعتی قبل از انقلاب صنعتی" نامید.