پاورپوینت بررسی برنامه فیزیکی کلینیک تخصصی
سطح بالایی از تخصص که مشخصه پزشکی معاصر است، به نظر می رسد نتیجه فرآیند تمایز فعالیت های پزشکی است که برای چندین قرن در جریان بوده و همچنان در حال توسعه است. تعداد تخصص ها به طور منظم افزایش می یابد و قدیمی ترین ها به نوبه خود تمایل دارند به تخصص های فرعی تقسیم شوند و اشیاء باریک فزاینده را محدود می کنند و در عین حال به مهارت های ویژه ای فزاینده نیاز دارند. پزشکی عمومی که عمیقاً به دلیل محدودیت قلمرو خود دوباره کار شده است، ماموریت های خود را مطابق مکمل آنها با پزشکی تخصصی (درمان شرایط "همه مراجعه کنندگان"، ارجاع به متخصصان، نظارت بر بیماران تحت درمان در بیمارستان) بازتعریف می کند. و در پایان این تمرکز مجدد، آن نیز به عنوان شکل خاصی از تخصص در نظر گرفته می شود که تمرین آن مستلزم تسلط بر مهارت های خاص است. از نظر عقل سلیم پزشکی، این فرآیند تنها از منطق پیشرفت علمی پیروی می کند که دستور گسترش پیشینی بی حد و حصر دانش و فنون را صادر می کند: این یک پیامد مستقیم، شبه مکانیکی و اجتناب ناپذیر است. این چشم انداز، در قلب سنت تاریخ نگاری از جهان پزشکی ، موضوع انتقادهای متعددی از سوی محققان علوم اجتماعی بوده است که تلاش کرده اند نظریه های تبیینی تخصصی را توسعه دهند که قادر به توضیح روش های رضایت بخش تر از واقعیت تاریخی باشد. مناظره ای بین طرفداران مدل های مختلف به وجود آمده است که هر کدام طرفدار عمل یک عامل تعیین کننده هستند. از نظر شماتیک، این بحث با کسانی که در تخصص پزشکی معاصر نتیجه رویکرد مفهومی جدید به بیماری را که در پایان قرن هجدهم ظاهر شد (ترک نظریه هومورال به نفع یک "محلی گرا) مخالفت کرد (و گاهی هنوز هم مخالف است)