توسعه پایدار مفهومی است که در دهه 1970 تا 1980 در پس زمینه به رسمیت شناختن مشکلات توسعه اجتماعی و علمی، منابع طبیعی محدود و وضعیت زیست محیطی توسط جامعه جهانی شکل گرفت. به طور نسبی، توسعه پایدار توسعه‌ای است که در آن فعالیت‌های جاری و رفع نیازهای جامعه مدرن به نسل‌های بعدی آسیبی وارد نمی‌کند، بلکه بین آن‌ها تعادل پیدا می‌کند. در این فرمول بود که در سال 1987، در گزارش کمیسیون محیط زیست و توسعه سازمان ملل متحد "آینده مشترک ما" نام این مفهوم برای اولین بار شنیده شد. امروزه «توسعه پایدار» به معنای رشد اقتصادی است که به محیط زیست آسیبی نرساند و به حل مشکلات اجتماعی کمک کند و بین توسعه اقتصادی، زیست محیطی و اجتماعی توازن پیدا کند. اهداف توسعه پایدار "دستور کار برای توسعه پایدار" سندی است که توسط سازمان ملل در سال 2015 تهیه شده است. این شامل اهداف فوری تا سال 2030 است که جامعه باید برای آن تلاش کند و مشکلات اصلی خود را شناسایی می کند، راه حلی که هر کشور و نهاد فردی می تواند و باید نگران آن باشد. «اهداف توسعه پایدار فراخوانی برای اقدام از سوی همه کشورها - فقیر، غنی و متوسط توسعه یافته است. هدف آن بهبود رفاه و محافظت از سیاره ما است. دولت‌ها تشخیص می‌دهند که تلاش‌ها برای ریشه‌کن کردن فقر باید همراه با تلاش‌ها برای تقویت رشد اقتصادی و رسیدگی به طیفی از مسائل در آموزش، بهداشت، حفاظت اجتماعی و اشتغال، و همچنین مبارزه با تغییرات آب‌وهوایی و حفاظت از محیط‌زیست باشد.