اتوکد طراحی ویلای دوبلکس پروژه اتوکد طراحی ویلای دوبلکس نما،برش،شیت بندی،سایت پلان

کوشش های انجام شده برای تشخیص گونه­های قلمرو انسانی، به دلیل پرداختن به تمایلات مردم در کنترل و شخصی سازی فضا و رفتار، مورد علاقه طراحان است. داگلاس پورتیوس سه مقیاس فضایی در درون هم را تعریف کرده است. مقیاس اول فضای شخصی است که قبلاً توضیح داده شده است؛ مقیاس متکی به خانه یعنی فضایی که از آن به طور فعال دفاع می شود و شامل فضاهای کار، مسکن و محله است؛ و مقیاس فضای در دسترس خانه که قرارگاه یا مکان رفتاری زندگی فرد است. بعضی از نویسندگان مفهوم قلمرو فضایی موقت را برای بیان معنای مالکیت موقت و کنترل یک قرارگاه یا مکان رفتاری در مقابل مکانهای رفتاری دائمی معرفی کرده اند. قلمروهای فضایی موقت عموماً شخصی نشده­اند.حسین الشرکاوی برای ساختن مدلی که به طور مستقیم به طراحی محیط ربط داشته باشد. چهار گونه مکانی را تحت عنوان، قلمرو پیوسته، مرکزی، حامی، پیرامونی تعریف کرده است. قلمرو پیوسته «حباب فضایی» متعلق به فرد است. قلمروهای مرکزی مکانهایی چون خانه، اتاق دانشجو، فضای کار شخصی هستند که بشدت شخصی می شوند، مگر این که در مقابل شخصی سازی آنها مانعی وجود داشته باشد. افراد از این مکانها بشدت محافظت می کنند. اسکار نیومن این مکان ها را فضای خصوصی نامیده است. قلمروهای حامی، نیمه خصوصی یا نیمه عمومی هستند. نوع اول فضاهایی چون نشیمن عمومی خوابگاهها، استخر شنای مجموعه­های مسکونی، یا محوطه های باز با مالکیت خصوصی مثل ایوان جلویی خانه­ها را شامل می شود؛ نوع دوم فضاهایی چون مغازه­های محلی و پیاده روی جلوی خانه­ها را در بر می­گیرد. بر فضاهای نیمه خصوصی مالکیت وجود دارد، در حالی که استفاده کنندگان فضاهای نیمه عمومی مالک آن نیستند، ولی به نوعی آن را متعلق به خود می دانند. قلمروهای پیرامونی همان فضاهای عمومی­اند. این قلمروها مکانهایی هستند که مورد استفاده افراد و گروه­ها هستند ولی کسی مالک آنها نیست. قلمروهای پیرامونی شخصی نمی­شوند و نسبت به آنها ادعای مالکیت نمی­شود. ادراک مردم از نوع فضا بشدت تحت تاثیر چگونگی ساماندهی محیط کالبدی آن است. این ادراکات در فرهنگهای مختلف تفاوت دارند.