ابیانه که به روستای سرخ نیز معروف است (به دلیل خاک سرخ و خانه هایش) یک دهکده تاریخی در بخش مرکزی نطنز در استان اصفهان در ایران ، 70 کیلومتری جنوب شرقی کاشان است و از سطح دریا 2500 متر ارتفاع دارد. کلمه "ابیانه" از کلمه "Viona" به معنی بید وام گرفته شده است. این یکی از قدیمی ترین سکونتگاه های انسانی در کاشان ایران است. تاریخچه ابیانه در جریان حمله اعراب به پارس در قرن 7 ، بسیاری از پیروان آیین زرتشتی از خانه های خود فرار کرده و به کوهها یا صحراهای اطراف فرار کردند تا از اسلام آوردن اجباری فرار کنند. این روستا در امتداد رودخانه امتداد دارد. اگرچه این روستا در مناطق مرتفع واقع شده است ، در گذشته سه قلعه ساخته شده است تا مردم را از دشمنان محافظت کند. علاوه بر این ، پیکربندی روستا از آن در برابر باد شدید و جاری شدن سیل محافظت می کند. قدیمی ترین بنای ابیانه آتشکده زرتشتیان هارپاک است که در دوره هخامنشیان (550-330 قبل از میلاد) ساخته شده است. جاذبه های ابیانه روستای ابیانه آتشکده در گذشته برای اکثر ساکنان زرتشتی خود یک معبد مذهبی مهم بود تا اینکه اسلام توسط بومیان پذیرفته شد. اما دوره طلایی آن در زمان سلسله صفوی بود.