"معماری قاجار: تلاقی سنت ایرانی با نوگرایی غربی"
معماری دوره قاجار، نمایانگر دوره‌ای از تحول و تلفیق در هنر و ساختارهای ایرانی است؛ جایی که سنت‌های معماری ایرانی با عناصر نوین غربی در هم آمیخته‌اند. این پروژه، نگاهی جامع به ویژگی‌ها، تزئینات و تاثیرات متقابل فرهنگی در معماری قاجار دارد.
🏛️ ویژگی‌های معماری قاجار
معماری قاجار، دوره‌ای از تحول در هنر و ساختارهای ایرانی است که با ورود عناصر نوین غربی، به ویژه در زمان ناصرالدین‌شاه، دچار تغییرات اساسی شد. در این دوره، ساختمان‌ها با پلان‌های متقارن و محورهای مرکزی طراحی می‌شدند، جایی که راه‌پله‌ها در مرکز قرار داشتند و نمای بیرونی با تزئینات کاشی‌کاری، آینه‌کاری و گچ‌بری‌های دقیق مزین می‌شدند. عناصر جدیدی مانند پنجره‌های قوسی شکل، حوض‌خانه‌ها و سنتوری‌ها وارد معماری شدند که نشان از تاثیرات اروپایی داشتند. به عنوان مثال، در کاخ گلستان، ترکیبی از هنرهای سنتی ایرانی و عناصر معماری قرن ۱۸ میلادی مشاهده می‌شود .
🕌 تاثیرات فرهنگی و نمونه‌های برجسته
در دوره قاجار، تاثیرات فرهنگی غربی به وضوح در معماری مشهود است. ساختمان‌هایی مانند شمس‌العماره با الهام از معماری اروپایی طراحی شدند، جایی که استفاده از پنجره‌های بلند، ستون‌های تزئینی و پلکان‌های رسمی به چشم می‌خورد . همچنین، در خانه آقازاده در ابرکوه، بادگیرهای تزئین‌شده با کاشی و آینه‌کاری‌های داخلی نشان از ترکیب هنر ایرانی و اروپایی دارد . این دوره، نقطه عطفی در تاریخ معماری ایران است که در آن، معماران ایرانی با بهره‌گیری از عناصر نوین، ساختارهایی منحصر به فرد خلق کردند.