🏞️ الهام از بافت بومی و منابع آبی منطقه
معماران DnA در طراحی این موزه، از جریان رودخانه‌ها، چشمه‌ها و ساختارهای سنتی روستاهای اطراف لیشوی الهام گرفته‌اند. ساختمان در نزدیکی رودخانه ساخته شده و در ساخت آن از مصالح محلی مانند سنگ، آجر و چوب استفاده شده است. مسیرهای آبی در اطراف و میان ساختمان جریان دارد و مفهوم "آب" به‌عنوان عنصر حیات‌بخش معماری به‌زیبایی نمایش داده می‌شود.
🏗️ طراحی مینیمال با تاکید بر تجربه فضایی
فضای داخلی موزه به‌صورت مینیمال، ساده و آرامش‌بخش طراحی شده است تا مخاطب بیشتر با محتوا و فضای طبیعی اطراف درگیر شود. استفاده از نور طبیعی، تهویه طبیعی، و ساختارهای باز با دید به منظره رودخانه، موزه را به یکی از نمونه‌های موفق معماری پایدار و بومی‌گرا تبدیل کرده است. ترکیب سطوح مات و شفاف، حس کنجکاوی و تعامل بازدیدکننده را برمی‌انگیزد.
🌀 معماری به‌مثابه بازگویی روایت فرهنگی
موزه آب لیشوی فقط یک بنای نمایشگاهی نیست، بلکه نوعی روایتگر تاریخ زندگی سنتی، کشاورزی، و مدیریت منابع آبی منطقه است. فضاهای مختلف موزه از لحاظ فرم و عملکرد، مانند خزانه‌های سنتی، محفظه‌های آب و پل‌های سنگی طراحی شده‌اند تا بیننده را با حافظه جمعی منطقه آشنا کنند.
📝 نقل از سایت نقش برتر پارس (مرجع معماری ایران):
«طراحی موزه آب لیشوی، ترکیب درخشانی از مصالح بومی و روایت فضایی است که معماری را به تجربه‌ای ملموس از طبیعت و فرهنگ بدل می‌سازد.» – سایت nbpars.ir
📎 لینک مرجع:
🔗 تحلیل معماری موزه آب لیشوی چین - nbpars.ir