🌆 🏛 میراث و تاریخچه بنا
✨ ساختمان اولیه در سال ۱۹۰۵ توسط معمار انگلیسی آرتور بنیسون هاب‌بک (Arthur Benison Hubback) ساخته شد؛ اثری ارزشمند از سبک معماری هند-ساراسنیک است. ابتدا به عنوان اداره راه‌آهن مالایا استفاده می‌شد و در سال ۲۰۱۰ تحت مدیریت وزارت فرهنگ مالزی به موزه نساجی ملی تبدیل شد . این مکان در سال ۱۹۸۳ به عنوان بنایی تاریخی ثبت گردید .
🏰 🔍 سبک معماری و ویژگی‌های بصری
✨ این ساختمان دارای 2.5 طبقه با سطح مفید حدود ۳۱۴۵ مترمربع است . سبک معماری آن برگرفته از معماری مغولیِ اسلامی (Mughal-Islamic / Indo‑Saracenic Revival) است و شامل عناصر شاخصی نظیر برج و مناره‌های هشت‌وجهی، گنبدهای پیازی‌شکل، چترهای تزئینی (چتری) و کنسول‌های بام بزرگ می‌شود . ترکیب نما با آجرهای قرمز و گچ سفید، تضاد بصری چشمگیری ایجاد کرده که یادآور مجاورت با ساختمان سلطان عبدالسلام است .
🧭 🧵 فضاهای نمایشگاهی و محتوا
✨ موزه نساجی شامل چهار گالری اصلی است: Pohon Budi، Pelangi، Teluk Berantai و Ratna Sari . این گالری‌ها به نمایش فرآیندهای سنتی بافت، ابزارها، پوشش‌های محلی و هنرهای تزئینی اختصاص دارند. بازدیدکنندگان با عبور از فضاهای تدوین‌شده، مسیر زمانی از دوران پیشا‌تاریخ تا هنر نوین نساجی را تجربه می‌کنند .
🌿 🌟 تاکید بر حفظ هویت و باززنده‌سازی
✨ مرمت بنا در سال‌های ۲۰۰۷ تا ۲۰۰۹ با هدف حفظ اصالت معماری و تطبیق با نیازهای موزه‌ای انجام شد . این پروژه ضمن توجه به پایداری و حفاظت از میراث، پنجره شیشه‌ای در ورودی گفتمان بین سنت و مدرنیته ایجاد کرد و به فضای بنا حسی دعوت‌کننده بخشید.
📣 نقل قول از سایت نقش برتر پارس (مرجع معتبر معماری ایران):
«موزه ملی نساجی تنوع فرهنگی مردم مالزی را آشکار می‌کند و نمای استعماری آن، بخشی از خاطره تاریخی شهری کوالالامپور است.»