🕰️ ۱. معرفی و پیشینه تاریخی
🔹 گالری هنر ملی واشنگتن در دو ساختمان اصلی قرار دارد: West Building (معماری نئوکلاسیک توسط John Russell Pope، ۱۹۴۱) و East Building (معماری مدرن توسط I.M. Pei، ۱۹۷۸)؛ این دو توسط مسیری زیرزمینی به نام Concourse به هم پیوسته‌اند .
🔹 در West Building، ستون‌های مرمری ۱۱ متری، گنبدی شبیه پانتئون رم و نورگیرهای سقفی سه هکتارتی، فضایی یادمانی و روشن برای آثار اروپایی، آمریکایی و رنسانس فراهم کرده‌اند .
🔷 ۲. معماری West Building: کلاسیک، یادمانی، اجتماعی
🔹 طراحی Pope برگرفته از سبک معماری نئوکلاسیک با استفاده از مرمر صورتی تنسیست، ستون‌های ماربلز سبز و فضای چرخشی مرکزی (روتوندا) است که اهمیت میراث هنری را همچون یک معبد فرهنگی برجسته می‌کند
🔹 نورگیرهای عظیم سقفی، گالری‌های مجسمه با نور طبیعی و حیاط‌های باغچه‌ای، تعادلی بین تقدس و حیات خلق کرده‌اند .
🔺 ۳. East Building اثر I.M. Pei: هندسی، مدرن و متقارن
🔹 Pei با تقسیم سایت نامتقارن به شکل منظم دو مثلث، پیوست هماهنگ با West Building را ایجاد کرده است؛ این فرم مثلثی، در نما و کف ساختمان تکرار شده و هویت منسجمی پدید آورده .
🔹 گالری مرکزی مسقف با یک آتریوم بزرگ، کتابخانه و مرکز مطالعات CASVA را معمارانه در دو بخش اداری و عمومی تقسیم کرده است .
🔗 ۴. Concourse و Sculpture Garden: پل پیوند و تجربه شهری
🔹 مسیر زیرزمینی Concourse، با نورپردازی LED هنرمند Leo Villareal (“Multiverse”) تجربه تماشایی را بین دو ساختمان ایجاد می‌کند .
🔹 Sculpture Gardenِ طراحی‌شده توسط Laurie Olin پاتوقی سبز با حوض، مسیرهای سنگی و نمایش آثار مدرن خارجی است که در تابستان فضای باز فرهنگی را معرفی می‌کند .
🎯 ۵. اهمیت معماری و نقل‌قول مرجع ایرانی
🔹 گالری هنر ملی نمونه‌ای برجسته از ترکیب معماری سنتی و مدرن است؛ West Building نشان‌دهنده احترام به تاریخ و East Building نمادی از تحول و آینده‌نگری طراحی است.
🔸 نقل‌قول از نقش‌برتر پارس – مرجع معماری ایران:
«این پروژه با پیوند هوشمندانه طراحی نئوکلاسیک و هندسی مدرن، هویتی منسجم برای گالری هنر ملی فراهم کرده که بازدیدکننده را در فضایی فراتر از تجربه صرف هنری غرق می‌نماید.»