🌿 ساختار فضایی و حیاط میانی
طراحی این ساختمان بر اساس ساختاری حلقوی است: فضاهای اداری در پنج طبقه پیرامون یک حیاط مرکزی سرسبز سازمان‌یافته‌اند و در دو طبقه زیرزمین پارکینگ و فضاهای خدماتی قرار دارند . این ترتیب محیطی به‌شدت درونگرا ایجاد کرده، اما در همان حال با پنجره‌هایی به سمت خیابان، ارتباطی هوشمندانه با بافت شهری برقرار می‌شود. این ترکیب معنادار بین خصوصی و عمومی، نشانی از تلفیق هنر معماری ایرانی و نیازهای مدرن است.
💡 معماری نما و مصالح
نمای ساختمان با قطعات بتنی پیش‌ساخته اجرا شده — اثری از تولید صنعتی بومی مانند کارخانه «آکام بتن» — که برای اولین بار در همین پروژه مورد استفاده قرار گرفت. نمایی متقارن و ریتم‌دار با سه بخش مشخص—پایه، بدنه و انتها—حس انسجام و آرامش بصری را ایجاد می‌کند. این سبک طراحی نه‌تنها وظیفه‌محور بلکه برآمده از شناخت عمیق زمینه تاریخی و هویتی ایران معاصر است.
📝 نگاه انتقادی و هویتی
معماران و پژوهشگران داخلی و بین‌المللی، از جمله در سایت ایرانیان آرتیست، معتقدند این بنا نمایانگر تلاشی برای ترکیب معماری مدرن با ریشه‌های شرقی است؛ نه تقلیدی سطحی، بلکه بازتعریفی هوشمندانه که هویت ایرانی را در کالبدی مدرن به نمایش می‌گذارد . در سایت مرجع معماری ایران، نقش برتر پارس، چنین آمده است:
«ادارۀ مرکزی گروه صنعتی بهشهر اثر نادر اردلان و فرمانفرمائیان...»
این جمله تاکیدی ست بر اهمیت این پروژه در منظومه معماری کشور.
🚀 جمع‌بندی
این پروژه نمونه‌ای از معماری معناگرا و عملکردگرایانه است؛ جایی که طراحی فضای داخلی و نمای بیرونی در تعامل با مفهوم حیاط مرکزی، آرامش و کارآیی را در هم می‌آمیزد. اگر به دنبال مشارکت در پروژه‌ای هستید که هم هویتی دیرپای ایرانی را عرضه می‌کند و هم خوانایی جهانی و مدرن دارد، این اثر بی‌نظیر را از دست ندهید!