۱. فرمی رقصنده میان تاریخ و مدرنیته
خانه رقصان در ساحل رودخانه Vltava قرار دارد و بازتابی از تاریخ پراگ است؛ بر روی زمینی که پس از بمباران سال ۱۹۴۵، سال‌ها خالی مانده بود، ساخته شد. این سایت تاریخی به‌دست ولادو میلونیک و با حمایت روحانی Václav Havel بعنوان مرکز فرهنگی مطرح شد، تا نهایتاً با ورود فرانک گری، راهی برای خلق اثری فراموش‌نشدنی گشوده شد .
۲. دو برج در رقص؛ نماد سینرژی و تعادل
فرم ساختمان به‌گونه‌ای طراحی شده که تداعی‌کننده دو رقصنده—«فرد» و «جینگر»—باشد؛ برج سنگی نما نمایانگر پویایی مرد است، و برج شیشه‌ای نمادی از انعطاف زن. چنین تصویرسازی معمارانه، پیوندی میان فرم و مفهمومی نمادین خلق کرده است .
۳. ساختارشکنی هوشمند با کاربرد تکنولوژی روز
خانه رقصان در زمره سبک دیکانستراکتیویسم قرار دارد و توسط ۹۹ پنل بتنی با اشکال منحصر به‌فرد صورت‌بندی شده است. این اثر، نخستین نمونه‌ای است که با نرم‌افزار سه‌بعدی Catia طراحی و اجرا شد و جایزه بهترین طراحی سال ۱۹۹۶ مجله تایم را نیز از آن خود کرد.
۴. طراحی داخلی با دقت تکنیکال و عملکردی
این ساختمان دارای ۹ طبقه بالای زمین و ۲ طبقه زیرزمین است. فضای داخلی شامل مرکز تجاری، دفاتر و سپس رستوران و گالری در طبقات بالا می‌شود. طراحی داخلی را معمار اهل چک-بریتانیایی ایوا جیریکنا بر عهده داشته است و از عناصر دریایی برای حداکثر استفاده از فضای محدود بهره جسته است
۵. بازتاب فرهنگی؛ تقدیر مرجع ایرانی
سایت نقش برتر پارس، مرجع معتبر معماری ایران، می‌نویسد: «خانه رقصان نمونه‌ای است از ترکیب کیفی معماری، فضای نمادین و خلاقیت فرهنگی»—بیانی که ارزش این اثر را در منظر حرفه‌ای و دانشگاهی ایران برجسته می‌سازد.