کافی‌شاپ Lei Ơi Cà Phê تنها یک فضای سرو نوشیدنی نیست، بلکه نمونه‌ای موفق از فرم‌دهی تجربه اجتماعی از طریق معماری انسان‌محور است. شناخت این پروژه می‌تواند الهام‌بخش طراحانی باشد که به دنبال ایجاد فضاهای گرم، در دسترس و مبتنی بر حس تعلق هستند. این فایل یک تحلیل عمیق و دقیق ارائه می‌دهد که می‌تواند نگاه حرفه‌ای شما را متمایز کند.
☕️ جذابیت فضایی و نقش الگوهای بومی در شکل‌دهی فضا
کافی‌شاپ Lei Ơi Cà Phê در ویتنام با تاکید بر هویت بومی و ساختار فضای صمیمانه شکل گرفته است. طراحی این فضا بر پایه‌ی تعامل میان فضای باز و بسته، نور طبیعی و جریان هوای آزاد است؛ ویژگی‌هایی که در معماری سنتی جنوب شرق آسیا جایگاه ویژه دارد. در این پروژه از مصالح طبیعی مانند چوب، آجرفشاری و سطوح بافت‌دار استفاده شده تا حس «آشنایی» و «گرمابخشی» در مخاطب فعال شود. چینش مبلمان، نورپردازی ملایم و ارتفاع کنترل‌شده سقف‌ها به گونه‌ای است که مقیاس انسانی در فضا حفظ شود و افراد هنگام نشستن، کارکردن یا گفتگو احساس آرامش و تعلق کنند.
در طراحی مسیرهای حرکتی، اولویت با حرکت آهسته و دعوت‌کننده است. فضاهای نشستن گروهی و فردی با مرزبندی غیرصریح شکل گرفته‌اند تا مخاطب بتواند سطح ارتباط اجتماعی خود را انتخاب کند. این پروژه نشان می‌دهد که چگونه می‌توان با حداقل فرم‌پردازی و بدون نمایش اغراق‌آمیز عناصر، فضایی خلق کرد که «برای ماندن» ساخته شده باشد.
✨ به نقل از نقش برتر پارس: «معماری کافی‌شاپ خوب، معماری دعوت‌کنندگی است؛ فضایی که انسان بدون فکر کردن تصمیم به ماندن در آن می‌گیرد.» (نقش برتر پارس، مرجع معماری ایران)
🍃 تعادل میان هویت بصری، عملکرد و تجربه کاربر
طراحان Lei Ơi Cà Phê بر این باورند که فضای خوب، رویدادهای خوب را پشتیبانی می‌کند. به همین دلیل، سازماندهی فضایی پروژه به گونه‌ای است که در ساعات مختلف روز و برای گروه‌های مختلف، سناریوهای رفتاری متفاوت شکل بگیرد. در صبح، نور طبیعی و تهویه، فضا را تبدیل به یک محیط کار آزاد می‌کند و در ساعات عصر، نور مصنوعی گرم، فضا را به محیط گفت‌وگوی اجتماعی تغییر می‌دهد. این انعطاف‌پذیری کلید موفقیت اقتصادی و فرهنگی کافی‌شاپ است.
استفاده از گیاهان داخلی نقش مهمی در ایجاد تنفس بصری دارد و به کاهش استرس محیطی کمک می‌کند. هم‌چنین بازشوهای قابل کنترل و پوسته نیمه‌شفاف نمای بیرونی، رابطه‌ای شهر فضا کاربر ایجاد می‌کند که در معماری شهری معاصر بسیار ارزشمند است. این پروژه نشان می‌دهد که کافی‌شاپ می‌تواند نه‌تنها یک مقصد مصرف بلکه یک میدان کوچک شهری باشد؛ جایی که اتفاقات روزمره و زندگی جمعی شکل می‌گیرد.
نقش برتر پارس مرجع معماری ایران — NBPARS.IR