انسان طبیعت معماری باغ شاه بهشهر پاورپوینت انسان طبیعت معماری باغ شاه بهشهر

علی رغم مساحت خشک وسیع قسمت مرکزی فلات ایران ، لبه شمالی کشور ، یک خط باریک در مجاورت دریای خزر ، توسط زمین های حاصلخیز و سرسبز اشغال شده است. ضلع شرقی ساحل ، استان مازندران ، پوشیده از تپه های پوشیده از جنگل و سرشار از منابع آبی ، همیشه در طول روزهای گرم و خشک تابستان ، توجه پادشاهان و سلطنت ها را به عنوان محل زندگی جلب می کرد. از همه قابل توجه تر ، مازندران یک مکان تابستانی مورد علاقه برای بسیاری از پادشاهان صفوی ، به ویژه شاه عباس بزرگ تشکیل داد. این واقعیت در نوشته های جوناس هانوی ، مسافر انگلیسی که در قرن هجدهم به ایران سفر کرده است ، منعکس شده است ، که از ساحل جنوبی دریای خزر ، به ویژه مازندران ، به عنوان مورد علاقه شاه عباس نام برد. شاه عباس برای تسهیل سفر از یک شهر به شهر دیگر ، یک جاده سنگ فرش طولانی (بیش از 500 کیلومتر) را در سراسر استان راه اندازی کرد. علاوه بر این ، چندین خانه مسکونی کوچکتر در این مسیر ساخته شده است تا شاه در راه خود به کاخ های اصلی استراحت کند. یکی از باغهای اصلی سلطنتی که شاه عباس در مازندران احداث کرده ، باغ عباس آباد است که در 9 کیلومتری بهشهر (در شرق استان) و در دامنه رشته کوه البرز واقع شده است. هنگامی که شاه عباس در اوایل قرن 17 شهر قدیمی اشرف (شهر فعلی بهشهر) را بنیان نهاد ، باغ عباس آباد در نزدیکی اشرف ساخته شد. این باغ باشکوه شامل یک قصر ، دریاچه ، سد ، حمام ، دو برج آجری ، یک آسیاب آبی و یک گل-باغ (مجموعه ای از حوضچه های به هم پیوسته برای توزیع آب در باغ) است که گواه مهارت های مهندسی معماران صفوی. همانطور که توماس هربرت ، مسافر و مورخ انگلیسی که پس از اتمام باغ (حدود 300 سال پیش) از آن بازدید کرد ، شهادت می دهد که کاخ عباس آباد فراتر از یک اقامتگاه تابستانی بود. به گفته هربرت ، کاخ مشرف به مناظر زیبا از دریاچه و جنگل ، دارای تزئینات داخلی عالی از جمله تندیس ها و نقاشی ها است. باغ عباس آباد در خارج از کویر ایران تنها باغ ایرانی است که در فهرست یونسکو ثبت شده است. این باغ نفیس که بر روی تپه ای در مجاورت بهشهر ساخته شده است ، یکی از شاهکارهای معماری عصر صفویه به حساب می آمد. برای احداث باغ ، تپه بریده شد و یک سکوی مسطح برای قرار دادن کاخ ، و یک پلکان که به دریاچه در پایین تپه منتهی می شد ، از آن تراشیده شد. این باغ با برنامه ریزی متقارن ، همانطور که قبلاً گفته شد ، از چندین قسمت تشکیل شده بود ، اما متاسفانه ، به دلیل جنگهای داخلی که پس از سرنگونی سلسله صفوی اتفاق افتاد ، قسمت زیادی از آن زنده نمانده است.