نمایشگاه های موزه نقش مهمی در انتقال دانش تاریخی دارند. شهروندان در سنین ، علایق و سوابق مختلف ، اغلب در گروه های خانوادگی ، آنها را مشاهده می کنند. آنها گاهی اوقات رویدادهای مشترک را جشن می گیرند ، گاهی اوقات فاجعه ها یا بی عدالتی ها را به یاد می آورند و دارای یک عنصر تفسیری هستند ، حتی اگر به راحتی آشکار نشود. روند انتخاب مضامین ، عکسها ، اشیا، ، اسناد و سایر ملفه هایی که باید در نمایشگاه گنجانده شود ، دلالت بر قضاوت های تفسیری درباره علت و معلول ، چشم انداز ، اهمیت و معنی دارد. نمایشگاه های تاریخی ممکن است بحث آگاهانه در مورد محتوای آنها و مسائل گسترده تری از اهمیت تاریخی را که مطرح می کنند تشویق کنند. تلاش برای سرکوب نمایشگاه ها یا تحمیل دیدگاه غیرانتقادی ، هرچند به طور گسترده ای به اشتراک گذاشته شود ، برای بحث آزاد و منطقی بسیار غیرضروری است. برای دستیابی به اهداف نمایشگاه ، مورخان ، متصدیان موزه ، مدیران و اعضای هیئت مدیره موزه ها باید با توجه به اعتماد عمومی خود به وظیفه خود عمل کنند. برای انجام وظایف مناسب ، آنها باید استانداردهای زیر را رعایت کنند: نمایشگاه ها باید در بورس تحصیلی پایه گذاری شوند ، و دارای یکپارچگی فکری باشند ، و مورد بررسی دقیق همکاران قرار بگیرند. شواهدی که در تهیه نمایشگاه در نظر گرفته شده است می تواند شامل اشیا، ، اسناد مکتوب ، تاریخ شفاهی ، تصاویر ، آثار هنری ، موسیقی و فولکلور باشد.