معماری کاخ آپادانا شوش پاورپوینت بررسی معماری کاخ آپادانا شوش (داریوش اول)

 پاورپوینت بررسی معماری کاخ آپادانا شوش (داریوش اول)  - کاخ آپادانا ، که به معنی تالار تماشاگران سلطنتی است ، در شوش کاخ زمستانی شاه هخامنشی داریوش اول (550-486 قبل از میلاد) بود که در حدود 521 قبل از میلاد تا 515 قبل از میلاد آن را بر روی ویرانه های یک بنای قدیمی ایلامی بنا کرد. هخامنشیان بعدا کاخ آپادانا را در تخت جمشید تکثیر کردند اما در مقیاس بزرگتری. در زمان پادشاهی اردشیر اول (؟ - 424 قبل از میلاد) قصر طعمه حریق شد اما توسط آرتاشکس دوم (435 - 358 قبل از میلاد) دوباره ساخته شد. این کاخ در سال 330 قبل از میلاد پس از مرگ اسکندر مقدونی (356-323 قبل از میلاد) ، که به امپراتوری پارس حمله کرده بود ، بار دیگر ویران شد. حفاری ها در این محل از دهه 1800 آغاز شد. باستان شناسان معتقدند این کاخ که دارای سالنی با 72 ستون سنگ بود به راحتی می توانست 10 هزار نفر را در خود جای دهد. ستون های آپادانا هر کدام 20 متر قد دارند و زمانی با تزئینات رنگارنگ پوشیده شده و دارای سرستونهایی ستونی بودند که دارای پروتون های گاو دوتایی بودند. آپادانا متشکل از یک سالن مخاطبان ، یک سالن پذیرایی ، یک حرمسرا ، یک دروازه و شش حیاط با کاشی های آجری رنگ اوچر بود. بزرگترین این حیاط ها دارای تعدادی حفره است که باستان شناسان معتقدند از آنها برای نمایش پرچم ها استفاده شده است. کارشناسان معتقدند که این حیاط برای اهداف نظامی استفاده می شده است و همچنین محل تجمع سربازان و نگهبانان کاخ بوده است. این کاخ دارای تراس هایی با 12 ستون در شرق ، شمال و غرب بود. تاکنون 110 اتاق و تالار این کاخ کشف شده است. دیوارهای کاخ با آجرهای لعاب دار تزئین شده بود که تصاویر دوازده گل گل نیلوفر گلبرگ ، جاویدان (گارد شاهنشاهی) و شیرهای بالدار را حمل می کرد. امروزه تقریباً هیچ یک از این تزئینات هنوز در کاخ نیست. تیمی از باستان شناسان فرانسوی که در زمان قاجار (1925 - 1785) این مکان را کاوش کردند ، اکثر این تزئینات را به همراه سایر گنجینه های یافت شده در این کاخ به لوور محل نمایش آنها منتقل کردند. یکی از چهره هایی که در از بین بردن آثار و تزئینات متعلق به کاخ آپادانا بسیار کمک کرد ، باستان شناسان فرانسوی جین دیئولافوی (1851–1916) است. دیولافوی در خاطرات خود درباره کشف یک گاو نر سنگی عظیم الجثه و بردن پتک با عصبانیت به مجسمه و نابودی آن به دلیل غیرممکن بودن حرکت آن به دلیل اندازه عظیم آن ، نوشت. Dieulafoy ممکن است به عنوان یک باستان شناس درخشان در زادگاهش فرانسه جشن گرفته شود اما در ایران او به عنوان زنی شناخته می شود که بسیاری از آثار باستانی و فرهنگی کشور را تخریب و غارت کرد.