پاورپوینت مشارکت مردمی در ساماندهی بافت فرسوده نمونه ی موردی محله چهار باغ شهر مشهد .تاریخچه مشارکت در نوسازی و بهسازی بافت های فرسوده شهری بحث مشارکت عمومی در نوسازی و بهسازی شهری برای اولین بار در اواخر قرن نوزدهم توسط پاتریک گدس در انگلستان مطرح گردید.اما به دلیل خشکی نظام برنامه ریزی آن زمان،چندان مورد توجه قرار نگرفت. در سال 1969،شری ارنشتاین،دسته بندی خود را که سطوح مشارکت را معرفی می کرد،ارائه نمود.همزمان،آرتور اسکفینگتون گزارشی تحت عنوان«مردم و برنامه ریزی»را برای دولت انگلستان تهیه نمود که طبق این گزارش،عنوان گردید برنامه ریزی باید منعکس کننده خواست مردم باشد و این امر تنها در صورت مشارکت آنان امکان پذیراست این گزارش،مشارکت را به عنوان«عمل به اشتراک گذاشتن،تدوین سیاست ها و پیشنهادات مردم»مطرح نمود.در این زمان،با وجود مخالفت برخی از برنامه ریزان که این گزارش را تهدیدی برای حرفه خود قلمداد می نمودند.این گزارش توانست خط مشی نوینی را برای کسانی که خواهان نشان دادن برنامه ریزی به عنوان یک فرایند عام بودند،رقم زند و برنامه ریزان دنباله رو اسکفینگتون صادقانه عموم مردم را در طرح ها و پیشنهادات توسعه دخالت دادند. در دهه 1970،مشخص شد آنچه که اسکفینگتون مطرح می کرد مکانیزمی لازم برای سیستم برنامه ریزی انگلستان و سایر کشور ها است تا مشارکت عموم بتواند به طور موثر و وسیع اجرا گردد.در نتیجه سیستم های برنامه ریزی بر اساس نظریات اسکفینگتون تغییر یافت و سیستم های آموزشی برای مشارکت مردم در برنامه ریزی استفاده گردید (همان).
با رشد و گسترش روز افزون این مفهوم،به کارگیری مشارکت مردمی در نوسازی و بهسازی به شیوه های امروزی،در دهه1990 اوج گرفت و در این راستا از تسهیلگران و سایر حرفه ها استفاده گردید.