طبق ضوابط و مقررات ساختمان سازی , کلیه ساختمانهایی که ارتفاع آنها از سطح گذر , 15 متر به بالا و یا 5 طبقه باشند , باید برای آنها به تعداد لازم ( براساس سطح زیر بنا یا تعداد افراد استفاده کننده از ساختمان ) آسانسور پیش بینی کنیم . به طور کلی آسانسورها را می توان به دو دسته , دسته ای برای حمل اشخاص و دسته ای برای حمل اشیا تقسیم بندی کرد رد یک ساختمان ممکن است یک نوع و در صورت نیاز هر دو نوع آسانسور اجرا شود .
حفره آسانسور را معمولا در کنار و یا وسط ردیف پله ها احداث می کنیم . در ته حفره یک چاهک به ارتفاع حداقل 120 سانتیمتر می سازیم . کف و بدنه چاهک از بتن است و ضربه گیرهای فنری و یا روغنی را در کف آن تعبیه می کنیم . در بالاترین قسمت حفره , اتاقکی را برای نثب موتور احداث کرده که حداقل ارتفاع آن 180 سانتیمتر است . دیوارهای حفره آسانسور باید مقاوم و جزئی از ساختمان باسند که نوع بتن آرمه آن , مناسبترین می باشد .
در صورتی که از دیوار آجری استفاده شود , چهار نبشی 10*100*100 را در چهار گوشه چاهک بصورت عمودی نصب می کنیم و نبشی ها را تا اتاقک بالا ادامه می دهیم . آجر چینی را با ملات ماسه سیمان انجام داده و محل درها را خالی می گذاریم . چاهک ته حفره ونیز اتاقک موتور باید از نور کافی مصنوعی برخوردار باشند و به اندازه کافی تهویه گردند .