پاورپوینت شهر توکیو پاورپوینت بررسی شهر توکیو

 پاورپوینت بررسی شهر توکیو - توکیو در ابتدا به عنوان ادو (do 戸) ، ترکیب کانجی 江 (e ، "یارو ، ورودی") و 戸 (به ، "ورودی ، دروازه ، در") شناخته می شد. این نام ، که می تواند به عنوان "خور" ترجمه شود ، اشاره ای به محل استقرار محل اولیه در دیدار رودخانه سومیدا و خلیج توکیو است. در طول مرمت میجی در سال 1868 ، نام شهر به توکیو (東京 ، از 東 tō "شرق" ، و 京 kyō "پایتخت") تغییر کرد ، هنگامی که به پایتخت جدید امپراتوری تبدیل شد ، مطابق با شرق آسیا سنت گنجاندن کلمه پایتخت (京) به نام پایتخت (به عنوان مثال ، کیوتو (京都) ، کیجی (京城) ، پکن (北京) ، نانجینگ (南京) ، و شی جینگ (西京)). در دوره اولیه میجی ، این شهر گاهی "Tōkei" نامیده می شد ، یک تلفظ جایگزین برای همان شخصیت های نماینده "توکیو" ، و آن را به یک هموگرافی کانجی تبدیل کرد. برخی از اسناد رسمی انگلیسی باقی مانده از املای "توکی" استفاده می کنند ؛با این حال ، این تلفظ اکنون منسوخ شده است. توکیو در ابتدا یک دهکده ماهیگیری کوچک به نام ادو بود که در گذشته بخشی از استان موسیاشی قدیمی بود. ادو برای اولین بار توسط طایفه ادو در اواخر قرن دوازدهم تقویت شد. در سال 1457 ، آتا داکان قلعه ادو را ساخت. در سال 1590 ، توکوگاوا اییاسو از استان میکاوا (پایگاه مادام العمر خود) به منطقه کانتی نقل مکان کرد. وقتی در سال 1603 به شوگون تبدیل شد ، ادو مرکز حکمرانی او شد. در طول دوره ادو بعدی ، ادو به عنوان یکی از بزرگترین شهرهای جهان با جمعیت بیش از یک میلیون نفر تا قرن 18 رشد کرد. اما ادو هنوز محل زندگی شوگونی توکوگاوا بود و پایتخت ژاپن نبود (خود امپراتور از 794 تا 1868 در کیوتو زندگی می کرد). در دوران ادو ، شهر از صلح طولانی مدت موسوم به پاکس توکوگاوا برخوردار بود و در صورت وجود چنین صلحی ، ادو سیاست سختگیری را در پیش گرفت که به عدم وجود هرگونه تهدید نظامی جدی برای شهر کمک کرد. عدم وجود ویرانی های ناشی از جنگ به ادو اجازه داد تا پس از آتش سوزی های مداوم ، زلزله ها و دیگر بلایای طبیعی ویرانگر که شهر را درگیر کرده بود ، اکثر منابع خود را صرف بازسازی کند. با این حال ، این دوره طولانی مدت انزوا با ورود کمیتور آمریکایی متیو سی پری در سال 1853 به پایان رسید. کمدور پری مجبور به بازکردن بنادر شیمودا و هاکوداته شد ، که منجر به افزایش تقاضا برای کالاهای جدید خارجی و متعاقباً افزایش شدید تورم. ناآرامی های اجتماعی در پی این قیمت های بالاتر افزایش یافت و با شورش ها و تظاهرات گسترده ، به ویژه در قالب "شکستن" تاسیسات برنج به اوج خود رسید. در همین حال ، طرفداران امپراتور میجی از اختلال در این تظاهرات سرکش گسترده برای سرنگونی آخرین قدرت با سرنگونی آخرین شوگون توکوگاوا ، یوشینوبو ، در سال 1867 استفاده کردند. پس از 265 سال ، Pax Tokugawa به پایان رسید.