معماری قنات وکاریز پاورپوینت بررسی معماری قنات وکاریز

پاورپوینت بررسی معماری قنات وکاریز

ساخت قنات معمولاً توسط خدمه ای متشکل از 3 تا 4 مقنی انجام می شود. برای قنات کم عمق، یک کارگر به طور معمول شفت افقی را حفر می کند، یکی زمین حفاری شده را از شفت بالا می برد و یکی زمین حفاری شده را در بالا توزیع می کند. خدمه معمولاً از مقصدی که آب به آن وارد خاک می شود شروع می شود و به سمت منبع (چاه آزمایشی) کار می کند. شفت های عمودی در طول مسیر حفاری می شوند که در فاصله 20 تا 35 متر از هم جدا شده اند. جداسازی شفت ها تعادلی بین مقدار کار مورد نیاز برای حفاری آنها و میزان تلاش لازم برای حفاری فضای بین آنها و همچنین تلاش نهایی تعمیر و نگهداری است. به طور کلی، هر چه قنات کم عمق تر باشد، شفت های عمودی نزدیک تر می شود. اگر قنات طولانی باشد، حفاری ممکن است از هر دو طرف به طور همزمان آغاز شود. کانال های شاخه ای نیز گاهی برای تکمیل جریان آب ساخته می شوند.بیشتر قنات ها در ایران کمتر از 5 کیلومتر (3.1 مایل) هستند، در حالی که طول برخی از آنها در نزدیکی کرمان 70 کیلومتر (43 مایل) است. عمق شفت‌های عمودی معمولاً بین 20 تا 200 متر (66 تا 656 فوت) است، اگرچه قنات‌های استان خراسان با شفت‌های عمودی تا 275 متر (902 فوت) ثبت شده‌اند. شفت های عمودی از ساخت و نگهداری کانال زیرزمینی و همچنین تبادل هوا پشتیبانی می کنند. شفت های عمیق به سکوهای میانی نیاز دارند تا فرآیند حذف خاک را ساده کنند.