فرانک لوید رایت از شهرها متنفر بود. او فکر می کرد که آنها تنگ و شلوغ هستند، احمقانه طراحی شده اند، یا اغلب، بدون هیچ حس طراحی ساخته شده اند. او یک بار نوشت: «نگاه کردن به طرح یک شهر بزرگ، نگاه کردن به چیزی شبیه مقطع تومور فیبری است.» رایت همیشه به دنبال راهی برای درمان سرطان شهر بود. برای او مشکل اصلی این بود که شهرها فاقد عناصر ضروری مانند فضا، هوا، نور و سکوت بودند. او با نگاهی به شلوغی و ازدحام بیش از حد شهر نیویورک، ابراز تاسف کرد: "تمام شهر در عذاب است." نمایشی که در حال حاضر در موزه هنر مدرن برگزار می‌شود - «فرانک لوید رایت و شهر: تراکم در برابر پراکندگی» - تلاش‌های رایت برای رفع مشکل شهر را مستند می‌کند. همانطور که معلوم شد، رایت در مورد این موضوع متزلزل شد. گاهی از تراکم شهری حمایت می کرد. مواقع دیگر او رویای خیالی حومه‌ای یا روستایی می‌دید.و.....