پاورپوینت تحلیل و بررسی مرکز هنرهای معاصر لوئیس و ریچارد روزنتال اثر زاها حدید
مرکز هنرهای معاصر روزنتال (CAC) مجموعه ای از اولین هاست: اولین ساختمان زاها حدید در ایالات متحده، اولین پروژه او در یک سایت شهری، اولین موزه او، و اولین همکاری او با شرکت طراحی نور، Office for Visual Interaction (OVI) ). از ابتدای پروژه، OVI، که توسط مدیران Jean Sundin و Enrique Peiniger تاسیس شد، تصمیم گرفت تا بیانیه اساسی معماری پروژه و چگونگی بیان آن را با نور تعیین کند. پینیگر توضیح می دهد: «ما می خواستیم واژگان و استعاره های بصری را بدانیم. با تقویت حس حرکت ذاتی در معماری حدید، رویکرد طرح نور ساختمان، همانطور که ساندین آن را مشخص می کند، یکی از «شتاب پویا» است. در سرتاسر ساختمان، لامپ‌ها برای ایجاد «دینامیک متحرک که در طول نمای شیشه‌ای اجرا می‌شود» فاصله دارند. این اتفاق در لابی رخ می دهد، به عنوان مثال، جایی که خط بین فضای داخلی و خارجی از طریق دیوار شیشه ای دو ارتفاع از هم پاشیده می شود و شبکه شهری به داخل ساختمان کشیده می شود و از صفحه افقی (کف) به صفحه عمودی (دیوار پشتی) تبدیل می شود. در چیزی که حدید آن را "فرش شهری" می نامد. شیارهای فیبر نوری در پیاده رو به صورت مورب در کف لابی ادامه دارند. در سراسر سقف، نوارهای فلورسنت برهنه در یاروها در جهت شرق به غرب کشیده شده است. نوری که دیوار «فرش شهری» را از نورگیر پایین می‌کشد، و کانال‌های فلورسنت ساده در حجم پله‌ها، راه پله را شبیه‌سازی می‌کنند. این الگوی لامپ ها که از هم فاصله زیادی دارند و سپس به طور فزاینده ای به هم نزدیک می شوند، چه در فضای لابی یا گالری باشد، به گفتگوی معماری حرکت، چشم اندازهای متعدد و فضاهای در هم تنیده پاسخ می دهد.