پاورپوینت بررسی معماری موزه چوب تادائو آندو
فضای داخلی یک فضای نمایشگاهی بزرگ است که در امتداد یک سطح شیب دار مارپیچی، پر از ستون های بلند چوبی، حدود 18 متر، توسعه یافته است. شکل گیری سقف پارچه ای ناگزیر معابد و زیارتگاه های ژاپنی در کیوتو، نارا و توکیو را تداعی می کند. با این حال، فراتر از نمادسازی صرف، آندو از ساختار پیچیده سقف استفاده می کند تا به فضای داخلی یک بازی جالب از نور و سایه بدهد. نور به پرورش آن حس وقار و احترامی که الهام بخش یک پناهگاه است کمک می کند. او می‌گوید: «درخشش‌های نور همزمان با نزدیکی انقراض است: جسم ظاهر می‌شود و در لبه بین نور و تاریکی شکل می‌گیرد. دهانه مرکزی به قطر 20 متر، که توسط صدای شادی آور آبی که از منابع بسیاری بر روی پاشیدن سنگ جاری می شود، تشویق می شود، به عنوان یک منبع مصنوعی طراحی شده است، جایی که آسمان و آب استعاری هستند. ” برای نشان دادن این اتحاد، یک پل بتنی روی مخروط شکاف دارد، بالکن‌ها و به بازدیدکنندگان این امکان را می‌دهد که در خلاء، چه در داخل و چه در خارج از فضا، با آسمان روی سر، چوب‌های اطراف خرگوش، جنگل‌ها در افق و منابع زیر پای او