پروژه طراحی ایستگاه قطار مسافربری پروژه اتوکد طراحی ایستگاه قطار مسافربری بهمراه رندرهای تری دی رویت (Revit)

 پروژه اتوکد طراحی ایستگاه قطار مسافری بهمراه رندرهای تری دی رویت (Revit) سیستم حمل و نقل ریلی یکی از مهمترین و اصلی ترین عوامل توسعه اقتصادی و علمی در دوران انقلاب صنعتی است. در ایران راه‌ها بر اساس بار طراحی می‌شوند و 6 درصد محموله‌های بسته با ریل و قطار جابه‌جا می‌شوند. در حوزه مسافری نیز تقاضای زیاد و محدودیت در تسهیلات باعث کاهش ارائه خدمات شده است. بنابراین تحول در ارائه خدمات به مسافران بسیار ضروری و جدی است. در این ایام به دلیل گسترش روزافزون جوامع بشری، مشکلات روحی و روانی فراوانی رخ داده است که عمده ترین نتایج آن، عدم آگاهی و بی توجهی به محیط و تاثیر آن بر انسان و نیز تاثیر انسان و مصنوعات اوست. روی محیط زیست یکی از اجزای حمل و نقل ریلی ایستگاه، ساختمان و خدمات آن است. ایستگاه مکانی است که با توجه به شرایط کارکردهای متفاوتی دارد. میادین ایستگاه های راه آهن معمولا یکی از اصلی ترین و مهم ترین نمادهای شهری شهرها هستند. ایستگاه نقطه شروع رشد و توسعه است و مفاهیم را در قالبی قابل فهم و ملموس برای تازه واردان و احساس تعلق شهروندان از منظر فرهنگی عرضه می کند. ایستگاه با وجود تعریف روشن در حوزه علمی و فنی مهندسی راه آهن، به دلیل ماهیت دوگانه آن، در معماری معنای مشخصی ندارد. دلیل اصلی آن این است که در علم معماری علاوه بر اصول فنی علم ساختمان، نظریه های روانشناسی محیطی نیز مورد توجه قرار می گیرد. ایستگاه کارکردهای متنوعی دارد و باید خدمات مختلفی ارائه کند و نیازهای عینی و ذهنی مردم را پوشش دهد. مهم ترین عواملی که باعث می شود افراد مکان را ترجیح دهند نه مکان های دیگر عبارتند از: فضای امن، استقلال، طبیعی بودن، داشتن چیزی برای یادگیری و فرصت های اجتماعی. کیفیت و مختصات یک مکان را می توان با احساسات و هیجانات افراد سنجید. کارشناسان و محققان بر این باورند که وقتی برخی مکان‌ها پشتیبانی بهتری برای نیازهای مردم داشته باشند، می‌توانند محبوبیت بیشتری داشته باشند. به عنوان مثال، مسافران در حالات مختلف ذهنی هر روز وارد ایستگاه می شوند و زمان انتظار معمولاً جنبه اجتناب ناپذیر سفر مسافران قطار است. در ایستگاه های قطار، مسافران به طور مرتب با زمان انتظار مواجه می شوند که جالب نیست اما اغلب قابل تحمل است. بسته به شرایط، انتظار برای خدمت می تواند طیف گسترده ای از واکنش های منفی مانند بی حوصلگی، تحریک، اضطراب و استرس را برانگیزد. بر اساس مدل توجه زمان، محیط دلپذیر و سایر اشکال حواس پرتی زمان انتظار را کاهش می دهد. هنگامی که از نور، رنگ، موسیقی و صفحه‌های ویدیوی دیجیتال به روشی درست استفاده می‌شود، می‌توان زمان انتظار بر روی سکوهای ایستگاه را به طرز دلپذیرتری سپری کرد و حتی زمان انتظار درک شده را نیز کوتاه کرد