کاروانسرا که در خاورمیانه و بخش‌هایی از شمال آفریقا و آسیای مرکزی نیز کاروانسرا خوانده می‌شود، ساختمانی عمومی است که برای پناه دادن به کاروان‌ها و دیگر مسافران استفاده می‌شود. کاروانسرا معمولاً بیرون از دیوارهای شهر یا روستا ساخته می شود. این سازه به شکل چهار ضلعی است و توسط دیواری عظیم محصور شده است که دارای پنجره‌های کوچک نزدیک بالا و تنها چند سوراخ هوای باریک در پایین آن است. دروازه‌ای با درهای سنگین، بلند و به اندازه‌ای عریض که بتواند شترهای باردار را بپذیرد، معمولاً تنها ورودی است. می توان آن را از داخل با زنجیر آهنی عظیمی که در شب روی آن کشیده می شود محکم کرد.
در داخل، طبقه همکف متشکل از یک حیاط مرکزی است که توسط یک طاقخانه مانند صومعه احاطه شده است، که به نوبه خود توسط انبارهای سلولی احاطه شده است. طبقه همکف با راه پله های سنگی گسترده و باز به طبقه دوم متصل می شود که توسط یک طاقدار تا حدودی سبک تر حلقه شده است که به بسیاری از اتاق های کوچک دسترسی دارد. طبقه همکف برای نگهداری عدل های کالا یا اصطبل شتر است و غذا در گوشه چهارگوشه پخته می شود. اتاق های طبقه بالا برای اسکان هستند. صحن مرکزی با سنگ فرش فرش شده است و معمولاً به اندازه ای بزرگ است که شامل 300 یا 400 شتر خمیده یا قاطر بسته شده باشد. صحن رو به آسمان باز است و چاهی با حوض فواره در مرکز آن وجود دارد.