پاورپوینت بررسی بیوگرافی و آثار حسین شیخ زین الدین - شیخ زین الدین ابزار معمار را در کلام نمی بیند و برای رسیدن به این هدف کافی نیست. از نظر او معمار با فیلسوف متفاوت است و «فضا» مورد بحث لزوماً فضای فکری فلسفی و کلامی نیست: و انتقادات زیادی به آن وارد شده است. و این یک قانون بشری است که به شدت در برابر هر کسی که ما را از این قلمرو عادات خارج می‌کند و به یک قلمرو جدید می‌کشد، مقاومت کنیم یا تشویق کنیم. بنابراین، تا زمانی که معماری وجود دارد و معمار به کار خود ادامه می دهد، همیشه در معرض مسئولیت، متقاعد کردن دیگران، وعده تعالی و توسعه فضای فرهنگی است. کار آسانی نیست و به راحتی به دست نمی آید. این معمار باتجربه که در توسعه بسیاری از پروژه ها نقش داشته و مدیریت بسیاری از پروژه های معماری را بر عهده گرفته است، همواره با فضایی آزاد و همدلی فراوان از لزوم این پویایی و این حرکت می گوید. از سوی دیگر، هنرمند باید میل به اعتلای جامعه خود را اساس کار خود بداند که به موجب آن بتوان ارتباط دو سویه ای از پیشرفت فکری و مادی برقرار کرد. شیخ زین الدین ورود به دانشگاه و رابطه مرشد و دانشجو را نمونه ناقصی از آنچه در مورد آن صحبت می کند می داند. او در بازگشت به دوران تحصیلش در دانشکده هنرهای زیبای دانشگاه تهران یادآور می شود: «استاد ما ما را به حوزه های جدیدی از یادگیری خلاق و فکری هدایت کرد و به عنوان دانشجو، چیزی در این زمینه فهمیدیم و مشتاق کشف آن بودیم. بیشتر ما را به مناطق خوب و گاهی اوقات به یافته های قبلی مان هدایت کرد.» ما متعجب شدیم که متوجه شدیم بسیاری از آنها برای بررسی کلی مناسب هستند. در آن روزگار بسیاری از استادان مسلمان هنر جهان برای امروز ما ارزش و ارزش و اهمیتی نداشتند. آنها فضاهای ناآشنا و ناشناخته ای را در اختیار ما قرار دادند، بنابراین ما با آمیزه ای از شوق، انکار و تردید دست به انتخاب زدیم... این پویایی آموزشی همه چیز را به ما آموخت. جدای از اصولی که باید هر روز بهتر و کاملتر مورد آزمایش قرار گیرند، این فرآیند به دانش آموزان ما اجازه می دهد که هرگز تسلیم نشوند و همیشه خود را تا آخر عمر دانشجو ببینند.