Fallingwater خانه ای است که توسط معمار فرانک لوید رایت در سال 1935 در ارتفاعات لورل در جنوب غربی پنسیلوانیا، در حدود 70 مایلی (110 کیلومتر) جنوب شرقی پیتسبورگ در ایالات متحده طراحی شده است. بخشی از آن بر روی آبشاری در Bear Run در بخش Mill Run شهر استوارت، شهرستان فایت، پنسیلوانیا ساخته شده است. این خانه طوری طراحی شده بود که به عنوان استراحتگاه آخر هفته برای لیلیان و ادگار جی. کافمن، صاحب فروشگاه بزرگ کافمن پیتسبورگ باشد. تایم پس از اتمام آن، فالینگ واتر رایت را «زیباترین کار» نامید و در فهرست «فهرست زندگی ۲۸ مکان برای دیدن قبل از مرگ» اسمیتسونیان قرار گرفت. این خانه در 11 مه 1976 به عنوان یک بنای تاریخی ملی تعیین شد. در سال 1991، اعضای مؤسسه معماران آمریکا، Fallingwater را به عنوان "بهترین اثر تمام دوران معماری آمریکایی" معرفی کردند و در سال 2007، در رتبه 29 در فهرست آثار آمریکایی قرار گرفت. معماری مورد علاقه طبق خانه و هفت ساختمان دیگر رایت در سال 2019 به عنوان یک میراث جهانی تحت عنوان "معماری قرن بیستم فرانک لوید رایت" ثبت شد.
تاریخچه در 67 سالگی به فرانک لوید رایت این فرصت داده شد تا سه ساختمان را طراحی و بسازد. رایت با سه اثر خود در اواخر دهه 1930، (Fallingwater، ساختمان مومی جانسون در راسین، ویسکانسین، و خانه هربرت جاکوبز در مدیسون، ویسکانسین)، دوباره شهرت خود را در جامعه معماری به دست آورد. کافمن ها ادگار جی. کافمن تاجر پیتسبورگ و رئیس فروشگاه بزرگ کافمن بود. لیلیان کافمن، مانند شوهرش، فردی مشتاق در فضای باز بود. او هم از پیاده روی و هم از اسب سواری لذت می برد. او حساسیت زیبایی شناختی قوی داشت که در طراحی خانه منعکس شده است. تنها فرزند ادگار و لیلیان، ادگار کافمن جونیور، کاتالیزور رابطه پدرش با فرانک لوید رایت شد. در تابستان 1934، کافمن کتاب زندگی نامه فرانک لوید رایت (1932) را خواند و برای ملاقات با او در خانه اش در ویسکانسین در اواخر سپتامبر سفر کرد. در عرض سه هفته، او کارآموزی را در تالیسین فلوشیپ آغاز کرد، یک برنامه معماری عمومی که در سال 1932 توسط رایت و همسرش اولگیوانا تاسیس شد. در نوامبر 1934، در جریان ملاقات با پسرشان در تالیسین بود که ادگار و لیلیان کافمن برای اولین بار رایت را ملاقات کردند. خانواده کافمن در La Tourelle زندگی می‌کردند، یک ملک نورمن فرانسوی در چپل فاکس که در سال 1923 توسط معمار پیتسبورگ، بنو یانسن طراحی شد. با این حال، خانواده همچنین دارای یک ملک دورافتاده در خارج از پیتسبورگ بودند - یک کابین کوچک در نزدیکی یک آبشار - که به عنوان یک استراحتگاه تابستانی استفاده می شد. وقتی این کابین ها خراب شدند، کافمن با رایت تماس گرفت. رایت از Bear Run بازدید کرد و خواستار بررسی منطقه اطراف آبشار شد. یکی از آنها توسط شرکت مهندسی Fayette در Uniontown، پنسیلوانیا، شامل تمام تخته سنگ‌ها، درختان و توپوگرافی سایت تهیه شد و به Wright در Construction The Stream افقی و عمودی ارسال شد. خطوط یک ویژگی متمایز از Fallingwater هستند همانطور که توسط شاگردان فرانک لوید رایت در Taliesin گزارش شده است، کافمن در 22 سپتامبر، نه ماه پس از ملاقات اولیه، در میلواکی بود و اوایل صبح یکشنبه با رایت در خانه تماس گرفت تا او را با این خبر غافلگیر کند. آن روز به دیدار او رفت رایت در ارتباطات قبلی به کافمن گفته بود که در برنامه ها پیشرفت کرده است اما در واقع هیچ کاری انجام نداده است. پس از صرف صبحانه، در میان گروهی از شاگردان بسیار عصبی، رایت با آرامش نقشه ها را در دو ساعتی که کافمن برای رانندگی به تالیسین طول کشید، ترسیم کرد. شاهدان، ادگار تافل و رابرت موشر، شاگردان تالیسین در آن زمان، بعداً اظهار داشتند که رایت هنگام طراحی نقشه ها، از نحوه استفاده از فضاها صحبت می کند و مستقیماً فرم را به عملکرد مرتبط می کند. رایت خانه را در بالای آبشار طراحی کرد: کافمن انتظار داشت که زیر آبشار باشد تا بتواند منظره آبشارها را داشته باشد. گفته شده که او ابتدا از این تغییر بسیار ناراحت بود. کافمن ها قصد داشتند گروه های بزرگ را سرگرم کنند، بنابراین خانه باید بزرگتر از طرح اصلی باشد