سردرگمی و تضاد: معماری پست مدرن فرم ها و ویژگی های جدید را با عناصر متضاد کلاسیک ترکیب می کند. بازگشت به گذشته و زینت نیاز به کلاژی از اقلام قرض گرفته شده از سبک های قدیمی دارد. رنگ ها و بافت ها به ساختار یا عملکرد ساختمان بی ربط هستند. تزیینات دلخواه: عناصر تاریخ معماری را به روش های جدید پردازش می کند. ستون های سبک یونانی و رومی، سنگ فرش ها، متوپ ها، عناصر هنر پاپ اغلب در نمای ساختمان های پست مدرن دیده می شود. تکه تکه شدن: معماری پست مدرن اغلب ساختمان های بزرگ را به چندین ساختار و اشکال مختلف تقسیم می کند. گاهی اوقات قسمت های مختلف عملکردهای متفاوتی را نشان می دهند. با استفاده از سبک ها و متریال های مختلف، یک ساختمان می تواند شبیه یک شهر کوچک یا روستا باشد. اشکال منحنی و نامتقارن: ترکیبات پست مدرن به ندرت متقارن، متعادل و منظم هستند. معمولاً از اشکال منحنی و سیال استفاده می شود. رنگ: رنگ برای ساختمان های پست مدرن مهم است. پالت‌ها و ترکیب‌های رنگی غیرمعمول نشان داده می‌شوند. از شیشه های رنگی، کاشی و سرامیک و سنگ برای ایجاد تنوع و شخصیت به نما استفاده می شود. طنز و مجسمه سازی: فرم های نمایشی، پوچ و مجسمه سازی در سبک معماری پست مدرن به منصه ظهور می رسند. به عنوان مثال، درب ورودی یک سازه غول پیکر به شکل دوچشمی است که توسط فرانک گری طراحی شده است. می‌توانید مقاله ما با عنوان «پست مدرنیسم چیست» را مطالعه کنید تا در مورد اندیشه پست مدرنیسم و بازتاب‌های آن در حوزه‌های مختلف اطلاعاتی کسب کنید. معماران پست مدرن و ساختمان های معروف پست مدرن رابرت ونتوری معماری پست مدرن - ونچوری - خانه صنفی خانه اصناف، 1960-63 رابرت ونتوری، متولد 1925، معمار است که هم نظریه پرداز برجسته پست مدرنیسم و هم از پیشگامان سبک معماری پست مدرن است. ونچوری که معماری مدرن را زشت و معمولی می‌داند، به دلیل شعار «کمتر خسته‌کننده است» در برابر شعار «کمتر بیشتر است» میس ون در روه معروف است. معماری پست مدرن - خانه Vanna Venturi خانه Vanna Venturi، 1964 پس از تحصیل در آکادمی آمریکایی در رم، تا سال 1958 در دفاتر معماران مدرنیست Eero Saarinen و Louis Kahn کار کرد. او بعداً استاد معماری در دانشگاه ییل شد. اولین ساختمان های او "خانه اصناف" ساخته شده در فیلادلفیا بین سال های 1960-1963 و "خانه وانا ونچوری" است که در سال 1964 برای مادرش طراحی شد. این دو خانه بعدها به نمادهای معماری پست مدرن تبدیل شدند. در دهه های 1960 و 1970، او سازه های بسیاری را ایجاد کرد که فرم های معماری موجود را با عناصر تاریخی ترکیب می کند.