⭐ بافت‌های شهری فرسوده با ساختار کالبدی تودرتو و کنترل‌پذیر ضعیف، اغلب به مکان‌های جرم‌خیز تبدیل می‌شوند. این وضعیت نه تنها امنیت ساکنان را تهدید می‌کند، بلکه فرصت‌های فراوانی برای نوسازی و توسعه فراهم می‌سازد. با مطالعه و شناخت روندهای جرم‌خیزی در این فضاها، می‌توانید سودآوری و تاثیرگذاری را هم‌زمان در پروژه‌های بازسازی تجربه کنید!
😊 معرفی اجمالی
🔍 بافت فرسوده شهری به دلیل ناپایداری ساختاری، تراکم بالا، فقر جمعیتی و ضعف در نظارت شهری، بستری مستعد برای افزایش جرم و آسیب‌های اجتماعی است بررسی مطالعات تطبیقی نشان می‌دهد که حتی در مناطق مذهبی،—مانند پیرامون حرم رضوی—نظیر مطالعه حسن رضایی بحرآباد، بافت‌های فرسوده‌ای وجود دارد که رتبه اول جرم را در شهر مشهد به خود اختصاص داده‌اند
🏗️ اما این معضل با نگاهی هوشمندانه به فرصتی طلایی تبدیل می‌شود. با بازیابی و نوسازی این محلات، ضمن ارتقای امنیت، می‌توان ارزش اقتصادی پنهان در زمین و ساختمان‌های بی‌دفاع را آشکار کرد.
🔧 مسئله: علل جرم‌خیزی محل‌ها
📌 ساختار کالبدی و تراکم فضای شهری: ریزدانگی معابر، عدم چشم‌انداز و ساختمان‌های نامتقارن اجازه کنترل و پایش طبیعی را از میان می‌برند و زمینه ساز تفکر فرصت‌طلبانه برای مقصران می‌شوند
📌 جمعیت سیال و ناهمگن: ورود و خروج مهاجران، زائران و ساکنان غیربومی، کاهش کنترل اجتماعی محلی را به همراه دارد. به‌طور مثال در منطقه ۱۲ تهران پژوهش حافظ مهدنژاد نشان می‌دهد که ورود میلیون‌ها نفر در شبانه‌روز، «پدیده شب‌مردگی» و آمار بالای جرم را موجب شده است
📌 فقر و احساس محرومیت: فقدان امکانات، نابرابری اجتماعی و اقتصادی باعث پدید آمدن گروه‌های پرخطر و افزایش انگیزه جرم می‌شود
📌 کاربری نامتوازن اراضی: افزایش کاربری تجاری یا انبارداری در کنار مناطق مسکونی بدون هماهنگی شهری، مکان‌هایی را برای فعالیت‌های مخفی و جرم‌زا ایجاد می‌کند؛ مانند منطقه ۱۲ تهران که ۵۵٪ جرائم مربوط به مناطق تجاری بوده .
📌 نظریه مکان انحرافی: تحقیقی در تهران با تایید اینکه اجزای فرسودگی، تراکم، نابرابری جمعیتی و کاربری دستگاهی در ایجاد تمرکز جرم نقش برجسته‌ای دارند