🌀 ۱. معرفی طراحی و هویت پروژه
🔹 پاویون سرپنتین ۲۰۱۶ در پارک کنزینگتون لندن، اثر بیارک اینگلس و تیم BIG، با الهام از دیوار آجری ساده، به شاهکاری پویا و چندوجهی میان سکون و حرکت تبدیل شد . این پروژه، نخستین اثر دائمی این گروه دانمارکی در انگلستان بود؛ نمایی که با تکه‌تکه شدن فیبرگلاس‌ها به فضاهایی داخلی دعوت‌کننده بدل شد.
🔍 ۲. نمای پاویون و المان‌های ساختاری
🔹 دیوار ابتدایی، با بیش از ۱۸۰۲ قاب توخالی فیبرگلاس پشته شده، به‌صورت مش‌پیوسته در آمده؛ این تغییر منظم موجب ایجاد دو نمای متفاوت شده: نمای شمال–جنوب مستطیلی و شفاف، و نمای شرق–غرب حلزونی و مات . نتیجه، دیواری است که هم صلب و هم منعطف، هم شفاف و هم پنهان است — بازی جذاب تضادها.
🌗 ۳. مفهوم «دیوار بازشونده» و تجربه فضایی
🔹 اینگلس می‌گوید: «دیوار بازشده خط را به سطح و سطح را به فضا تبدیل می‌کند» . ویرایش چکربوردی در قاب‌ها، فضایی غارمانند و نورپردازی چالش‌برانگیز ایجاد کرده که بازدیدکنندگان را از مسیرهای مختلف دعوت به تجربه می‌کند؛ فضایی تو در تویی که دید و حس حرکت در آن، لحظه‌ای منحصر‌به‌فرد است.
💡 ۴. مصالح و اثر نور بر محیط
🔹 مصالح اصلی شامل قاب‌های Lay Light از Fiberline و سازه‌های آلومینیومی است؛ کف‌پوش چوبی گرم، کیفیت فضایی را کنترل‌شده اما صمیمی نگه می‌دارد . نور طبیعی از فواصل و فیبرهای شفاف عبور کرده و سایه و روشن چشم‌نواز نقشی مرکزی در نمایش دارد، فضایی که در طول روز به‌لحظه‌ای متغییر بدل می‌شود.
🎉 ۵. عملکرد چندگانه و جایگاه پاویون
🔹 این سازه نه‌تنها به‌مثابه کافه و فضای عمومی عمل کرد، بلکه میزبان برنامه‌های شبانه Park Nights، موسیقی و هنری شد . نکته‌ای که نقش‌برتر پارس — مرجع معماری ایران — بازتاب داد: «این پاویون، با «دیوار بازشونده» خود، ترکیب هوشمندانه‌ای از فرم بصری و کاربرد عمومی را ارائه داده است.» این جمله ضمن تحسین کانسپت خلاقانه، بر ارزش متفاوت پاویون در تعامل مخاطب تاکید دارد.