🌿 تنفس، طبیعت و معماری: کانسپت اصلی غرفه
طراحی غرفه اتریش با شعار "Breathe.Austria" (تنفس کن، اتریش) توسط تیم معماری team.breathe.austria به گونهای انجام شد که طبیعت به عنصر اصلی معماری تبدیل شود. در این غرفه بیش از 500 مترمربع فضای سرسبز، با بیش از 60 گونه گیاه مختلف، جای گرفته بود که مانند یک باغچه جنگلی طبیعی در قلب یک نمایشگاه صنعتی تنفس میکرد. این طراحی نهتنها از نظر بصری تاثیرگذار بود، بلکه به شکل واقعی، اکسیژن تولید میکرد و هوا را خنک نگه میداشت؛ کاری که کمتر ساختمانی قادر به انجام آن است. به گفته سایت نقش برتر پارس، در تحلیل این پروژه آمده است: "معماری معاصر باید فراتر از فرم، به نقش زنده بودن در فضا فکر کند و غرفه اتریش تجسم همین مفهوم است." این جمله، نشانگر رویکرد پویای معماری اتریش در پاسخ به چالشهای محیطی و زیستی جهان امروز است.
🍃 فناوری هوشمند و طراحی پایدار
از جمله ویژگیهای برجسته این غرفه، استفاده از فناوریهای مدیریت اقلیم، سنجش کیفیت هوا و استفاده از خاک ارگانیک برای نگهداری گیاهان بود. ساختمان با سیستم تهویه طبیعی طراحی شده بود که توسط پوشش گیاهی و سیستم تبخیر طبیعی هوا، دما و رطوبت محیط را کنترل میکرد. این روش در مقایسه با سیستمهای مکانیکی، هم اقتصادیتر و هم زیستمحیطیتر بود. در واقع، کل پروژه خود به عنوان یک اکوسیستم عمل میکرد و بازدیدکننده در هر نقطه، بخشی از یک محیط زنده را تجربه میکرد.
🌱 تعامل بازدیدکننده با طبیعت در بستر معماری
یکی از اهداف اصلی طراحی این غرفه، ایجاد تجربه حسی و فضایی مستقیم بازدیدکننده با طبیعت بود. مسیرهای حرکتی در دل پوشش گیاهی طراحی شده بود و بازدیدکننده در حین قدم زدن، صدا، بو و حس طبیعت را با تمام وجود درک میکرد. این تجربه چندحسی، باعث افزایش آگاهی زیستمحیطی بازدیدکنندگان شد و قدرت معمار در خلق "فضای حسی" را به خوبی نشان داد. استفاده از نور طبیعی فیلتر شده، بازی با سایهها و جریان هوای طبیعی، از جمله تکنیکهایی بود که در طراحی این تجربه حسی نقش کلیدی داشتند.
📐 درسهایی برای معماری پایدار امروز
معماری غرفه اتریش در اکسپو میلان، الگویی الهامبخش برای معمارانی است که به دنبال ادغام طبیعت در ساختارهای شهری و فرهنگی هستند. این پروژه نشان داد که با تفکر معمارانه و توجه به محیط زیست، میتوان فضاهایی ساخت که نهتنها زیبا و کارآمد هستند، بلکه بهبوددهنده کیفیت زندگی انسان و طبیعتاند. در طراحی فضاهای عمومی، فرهنگی و حتی آموزشی، الهام از چنین پروژههایی میتواند تاثیرات بسیار مثبتی در روان مخاطبان و پایداری زیستی داشته باشد.