پاورپوینت بررسی معماری شهر شوشتر نو خوزستان
شوشتر شهری باستانی در استان خوزستان واقع در جنوب غربی ایران به عنوان میراث جهانی محسوب می شود. باستان شناسان بر اساس ابزار سنگی یافت شده در غار پیده معتقدند که سکونت انسان در این منطقه به بیش از 7000 سال قبل بازمی گردد. مانند سایر شهرهای استان خوزستان، شوشتر تابستان های بسیار گرم اما زمستان های معتدل و دلپذیری را تجربه می کند. بسیاری از خانه‌های شوشتری که از سنگ و آجر ساخته شده‌اند، دارای سرداب‌هایی هستند که در برابر گرمای شدید تابستان، سرپناهی خنک ایجاد می‌کنند. این شهر زمانی یک مرکز تجاری بزرگ بود و بر منطقه وسیعی از کشاورزی آبی تسلط داشت. شوشتر به دلیل کارهای بزرگ مهندسی که در دوران باستان برای دفع و استفاده از آب رودخانه کارون ساخته شده است، شهرت دارد. سیستم هیدرولیک تاریخی به عنوان یک شاهکار نابغه خلاق مورد تجلیل قرار گرفته و توسط یونسکو به عنوان میراث جهانی شناخته شده است. شهرنشینی مدرن در ایران از اوایل دهه 20 آغاز شد (اطهری، 1370). پس از اقدامات دولت اصلاحات ارضی بود که شهرها به دلیل عواملی مانند بهبود خدمات بهداشتی، کیفیت زندگی بالاتر و فرصت های شغلی بیشتر با رشد جمعیت روبرو شدند. پارامترهای ذکر شده همگی در ارتباط با رشد ناگهانی و چشمگیر قیمت بین المللی نفت و به دنبال آن افزایش درآمد کل کشور بود که بدون فکر محدود به جریان تنها در کلان شهرها شد. نقطه اوج مهاجرت به کلانشهرها در سال‌های 1357 و 1358 بود که حدود 47 درصد از افزایش جمعیت شهرها به دلیل مهاجرت روستاییان بود (ارجمند نیا، 1369). تعداد ساکنان شهرهای ایران و عمدتاً کلان شهرها متعاقباً در کمتر از دو دهه دو برابر شد. به دنبال آن، موقعیت حساس ناشی از تضاد فرهنگی بود. با رفع مشکل کنونی، وزارت شهرسازی و مسکن ایران اقدام به طراحی و احداث شهرک های جدید در مناطق حاشیه ای کلانشهرها کرد. شهر جدید یا شهر اقماری یک شهر برنامه ریزی شده است که معمولاً در مجاورت یک کلان شهر قرار دارد تا بتواند مهاجرانی از سایر نقاط کشور را که مایل به کار و زندگی در کلان شهر هستند، در خود جای دهد.