«لوئیس مامفورد؛ از شهرهای ماشینی تا شهرهای انسانی»
📝 معرفی کلی
لوئیس مامفورد، یکی از برجستهترین نظریهپردازان شهرسازی قرن بیستم، با دیدگاههای انسانمحور و نقدهای تیزبینانهاش بر شهرهای صنعتی، تحولی اساسی در اندیشههای شهرسازی ایجاد کرد. مطالعهی سیر اندیشههای او، دریچهای نو به سوی درک عمیقتر از تعامل انسان و محیط شهری میگشاید. اگر به دنبال تحلیلهای عمیق و متفاوت در حوزهی شهرسازی هستید، این پاورپوینت جامع، انتخابی بینظیر برای شماست.
📚 تحلیل و بررسی اندیشههای مامفورد:
🌿 1. شهر بهمثابهی موجودی زنده:
مامفورد، شهر را نه صرفاً مجموعهای از ساختمانها و خیابانها، بلکه موجودی زنده و پویا میدانست که باید در هماهنگی با نیازهای انسانی و محیط طبیعی توسعه یابد. او تحت تاثیر پاتریک گدس و جنبش باغشهر، بر اهمیت ارتباط ارگانیک بین انسان، طبیعت و ساختار شهری تاکید میکرد. در کتاب «فرهنگ شهرها»، مامفورد به بررسی تحول شهرها از قرون وسطی تا دوران صنعتی میپردازد و نشان میدهد که چگونه منطق نظامی و صنعتی، به تمرکز قدرت و کنترل منابع انجامیده و به زیان سلامت محیطی و کیفیت زندگی انسانی شده است .
🏙️ 2. نقد شهرهای صنعتی و تاکید بر برنامهریزی انسانی:
مامفورد، منتقد سرسخت گسترش بیرویهی شهرها و توسعهی بیبرنامهی مناطق شهری بود. او معتقد بود که شهرهای مدرن، با پیروی از منطق صنعتی و سودمحور، به محیطهایی بیروح و غیرانسانی تبدیل شدهاند. در مقالهی «شهر چیست؟»، او تاکید میکند که طراحی فیزیکی شهرها و عملکردهای اقتصادی آنها باید در خدمت ارزشهای انسانی و ارتباط با محیط طبیعی باشد، نه بالعکس . مامفورد بر این باور بود که برنامهریزی شهری باید بر پایهی مشارکت مردمی، عدالت اجتماعی و حفظ محیط زیست استوار باشد.
🧠 نقلقول از سایت مرجع معماری ایران:
«لویس مامفورد، برنامهریز شهری، مورخ، جامعهشناس، مدافع منطقه، منتقد معماری بهعنوان یکی از بزرگترین شهرشناسان قرن 20 شناخته شده است. وی در طول زندگیش مخالف کارهای عمومی در مقیاس وسیع بود و اغلب نوشتههای او در ارتباط با تاثیر ساختمانها بر روی شرایط انسان و محیط هستند.»
— سایت نقش برتر پارس