«بازآفرینی ایمن: نقش عوامل محیطی در نوسازی بافتهای فرسوده شهری»
📝 معرفی موضوع:
در مواجهه با چالش‌های امنیتی در بافتهای فرسوده شهری، توجه به عوامل محیطی می‌تواند کلید بازآفرینی موفق و پایدار این مناطق باشد. این پروژه با تمرکز بر نقش محیط در ارتقاء امنیت، راهکارهایی علمی و عملی برای نوسازی بافتهای فرسوده ارائه می‌دهد.
📘 اهمیت عوامل محیطی در نوسازی بافتهای فرسوده
بافتهای فرسوده شهری، به دلیل ساختارهای ناکارآمد و فقدان طراحی مناسب، اغلب به کانون‌های جرم و ناامنی تبدیل می‌شوند. مطالعات نشان می‌دهد که طراحی محیطی مناسب می‌تواند نقش مؤثری در کاهش جرائم و افزایش احساس امنیت ساکنان داشته باشد. به عنوان مثال، در مقاله‌ای با عنوان «بررسی عوامل محیطی مؤثر در نوسازی بافتهای فرسوده شهری به منظور افزایش امنیت محلی» که در نشریه هویت شهر منتشر شده، تاکید شده است که بافتهای فرسوده به دلیل عدم توجه و از بین رفتن حس تعلق، زمینه لازم برای آسیب‌های اجتماعی را فراهم آورده‌اند. این پژوهش با مطالعه موردی محله نعمت‌آباد تهران، نشان می‌دهد که بهبود طراحی فضاهای عمومی، افزایش روشنایی معابر و ایجاد فضاهای جمعی می‌تواند به کاهش جرائم و ارتقاء کیفیت زندگی ساکنان منجر شود.
📗 راهکارهای طراحی محیطی برای افزایش امنیت
رویکرد «جلوگیری از جرم از طریق طراحی محیطی» (CPTED) بر این اصل استوار است که طراحی مناسب فضاهای شهری می‌تواند فرصت‌های ارتکاب جرم را کاهش دهد. در این راستا، ایجاد دید مناسب در معابر، حذف فضاهای پنهان، افزایش فعالیت‌های اجتماعی در فضاهای عمومی و تقویت حس تعلق ساکنان از جمله راهکارهای مؤثر محسوب می‌شوند. همچنین، استفاده از فناوری‌های نوین مانند سیستم‌های نظارت تصویری و نورپردازی هوشمند می‌تواند به افزایش امنیت کمک کند. در پژوهشی دیگر با عنوان «بررسی عوامل محیطی مؤثر در نوسازی بافتهای فرسوده به منظور افزایش امنیت محلی» تاکید شده است که معماری باید محیط‌های انسان‌ساخت را به گونه‌ای طراحی کند که از ظرفیت کافی جرم‌خیزی برخوردار نباشند. این اقدامات نه تنها به کاهش جرائم کمک می‌کند، بلکه موجب ارتقاء کیفیت زندگی و افزایش رضایت ساکنان از محیط زندگی‌شان می‌شود.