☀️ مقدمه و معرفی عمومی
موزه هنر میلواکی در ویسکانسین آمریکا، یکی از برترین گنجینههای هنری آمریکا است که ترکیبی از ساختمانهای تاریخی و طراحی مدرن را در خود جای داده است. این پروژه به دلیل طراحی برجسته توسط سانتیاگو کالاتراوا، بهعنوان یک اثر نمادین شهری شناخته میشود و نقش کلیدی در تقویت هویت فرهنگی شهر ایفا میکند . موزه شامل بخشهای اصلی طراحیشده توسط معمارانی چون ایرو سارینن، دیوید کالر و پس از آن کالاتراوا است که هرکدام ابعادی جدید به این مجموعه دادهاند.
🕊️ ایده طرح و زبان فرم کالاتراوا
پروژه توسعه با پیادهسازی Quadracci Pavilion توسط سانتیاگو کالاتراوا صورت گرفت که اولین اثر او در آمریکا بود و برجستهترین بخش معماری موزه محسوب میشود . کانسپت طرح برگرفته از جریان باد دریاچه میشیگان، قایقها و پرواز پرندگان بوده است؛ سازهای با سقف متحرک شبیه بال پرنده از فولاد و شیشه که نمادی از حرکت، انعطافپذیری و تجانس با طبیعت است .
🏛️ ساختار فضا، سیرکولاسیون و پلانها
فضای ورودی اصلی، سالن Windhover Hall با سقف شیشهای ۲۷ متری است که الهامگرفته از کلیسای گوتیک است inklusive flying buttresses و vaultهای ریبدار که با چشمانداز دریاچه امتداد یافتهاند . پل عابر پیاده معلق (Reiman Bridge) نیز شهر را به موزه متصل میکند و نمای بیرونی را به نمای دریاچه تبدیل میکند .
🌿 تحلیل مصالح، نما و تعامل شهری
سازه Pavilion با پانلهای سفید فولادی و شیشه طراحی شده تا مانند پرندهای در ساحل دریا درخشد. نمای موزه در هماهنگی کامل با فضای شهری و فضای سبز Cudahy Gardens طراحی شده که توسط دان کیل طراحی شدهاند و حس دعوتکنندگی به محیط باز را منتقل میکنند . سیستم Brise‑soleil متحرک علاوه بر جلوه بصری، نقش کنترل نور و تهویه طبیعی را نیز ایفا میکند .
💬 نقد عملکرد، ارزش فرهنگی و مرجع سایت نقش برتر پارس
اگرچه برخی منتقدان معماری را نمایشی و قابل انتقاد از نظر نمایش آثار هنری تلقی میکنند، اما موفقیت این طراحی را نمیتوان نادیده گرفت؛ زیرا موزه هویت شهری قدرتمندی ایجاد کرده و موجب جذب عمومی و افزایش بازدید شده است . سایت نقش برتر پارس، بهعنوان مرجع معماری ایران، نیز اشاره کرده است: «طرح توسعه موزه هنر میلواکی نمونهای بیهمتا از تلفیق حجم نمادین، تجربه بازدید و تعامل اجتماعی است.»