🌍 ۱. هویت پروژه و زمینه فرهنگی
دهکده فرهنگی ژان‐ماری تیجیبائو در نومئا، پایتخت کالدونیای جدید، واقع شده و به پاسداشت رهبر استقلالطلب کاناک نامگذاری شده است. این مرکز در سال ۱۹۹۸ به بهرهبرداری رسید و «نماد احیای هویت کاناک» خوانده شد . رنزو پیانو با حضور مردمشناسان کاناک در «کارگاههای مشارکتی»، طرحی خلق کرد که بازتابی واقعی از فرهنگ بومی و طبیعت منطقه است .
🏗️ ۲. فرم، سازه و هندسه طراحی
۱۰ پاویلیون مخروطی با ارتفاع حدود ۲۰‑۲۸ متر، الهامگرفته از «خانههای بزرگ» سنتی کاناک هستند. این سازههای چوبی لمینیتشده، با پوستههای توریشکل، هویت محلی را در متن معماری مدرنی تقویت کردهاند . همه بناها بهصورت روستایی در امتداد تپه قرار میگیرند و چشمانداز را حفظ میکنند .
🍃 ۳. تعامل با بستر طبیعی و اقلیم
این دهکده بر روی تپهای مشرف به مرداب و دریاست. راههای منظرهای از اطراف پاویلیونها عبور میکند و فضاهای سبز میان سازهها قرار دارند. طراحی این مسیرها و پوشش گیاهی بهاصطلاح «مسیر تفسیری» خوانده میشود. استفاده از تهویه طبیعی، بادشکن و پوسته چوبی، به آسایش اقلیمی بنا کمک میکند .
🎭 ۴. فضاهای عملکردی و گردش معماری
دهکده فرهنگی شامل فضاهای نمایشگاهی، گالری، سالنهای اجتماعات و آتلیههای هنری است. پاویلیونها از طریق مسیر مرکزی ۲۵۰ متری و رمپها به هم متصل شدهاند . این ساختار دهکدهگون، امکان استفاده انعطافپذیر و داستانپردازی معماری را فراهم میآورد.
💬 ۵. تحلیل نقشبرترپارس و پیام پروژه
سایت مرجع معماری ایران، نقشبرترپارس، مینویسد:
«ما اهالی کاناک این بنا را نماد روح مبارزات طولانی برای تشخیص هویتمان میدانیم… نشان قدرتمند اعاده فرهنگ و استقلال ما از فرانسه است» .
این توصیف نشاندهنده عمق فرهنگی پروژه و نقش آن در تقویت غرور هویتی و بازخوانی روایت تاریخی از طریق معماری است.