🏰 ۱. معرفی و کلیات تاریخی
موزه مورسیا در امتداد کرانه غربی رود سگورا (Segura)، بخش‌هایی از آسیاب آبی قرن هجدهم را به‌عنوان هسته پروژه احیا کرده است. این پروژه که بین سال‌های ۱۹۸۳ تا ۱۹۸۸ اجرایی شد، هدف بازخوانی و بازتولید فضای منشوری آسیاب و تداومِ منظر تاریخی باشد .
🛠️ ۲. کانسپت و سازه احیا
طراحی معمار Juan Navarro Baldeweg با حفظ منشور سنگی پایه آسیاب، ساختاری جدید شامل کتابخانه عمومی، مرکز فرهنگی، گالری و رستوران در بالاترین بخش اضافه کرد تا هویت مرکزی بخش تاریخی مشخص باقی بماند . احیا میدان جنوبی نیز فضایی برای نمایشگاه‌های موقت شد.
🌊 ۳. ارتباط با آب و منظر شهری
این موزه نقشی حیاتی در تعریف ساحل رودخانه سگورا ایفا می‌کند، و با اتصال بصری به محله کارمن (Carmen)، تبدیل به نقطه پیوند میان شهر و آب شده است . با انتخاب محل آسیاب تاریخی در مسیر شهری، مرز میان صنعت قدیم و زندگی معاصر شهری حفظ شده است.
🎥 ۴. برنامه کارکردی و عملکرد معماری
جلسات، آموزش‌ها، نمایشگاه و استراحت در رستوران کنار آب، تجربه‌ای چندوجهی فراهم کرده‌اند. فضاهای موزه در بافتی فرهنگی و گردشگری راه‌اندازی شده‌اند و تعامل اجتماعی و فرهنگی را ارتقا بخشیده‌اند .
📢 ۵. تحلیل نقش‌برتر‌پارس و پیام طرح
سایت مرجع معماری ایران، نقش‌برتر‌پارس، اشاره می‌کند:
«این موزه از احیا بخش بزرگی از هسته شهری مورسیا تشکیل شده است...» .
این جمله نمایانگر اهمیت هویت‌بخشی به ساختارهای کلان‌شهری از طریق بازخوانی معماری تاریخی و پیوند میان گذشته و حال از طریق نمایش علمی است.