🌊 ۱. معرفی کلی و جایگاه جغرافیایی
موزه آب، واقع در زیرزمین پارک سونس‌بِیک آرنهم، در سال ۲۰۰۳ افتتاح شد و با زیربنایی حدود ۱۶۰۰ مترمربع، به‌عنوان مرکزی علمی و آموزشی درباره مدیریت، حفاظت و اهمیت آب در بافت شهری طراحی شده است . این پروژه ترکیبی موفق از حفظ منظر طبیعی و ایجاد فضایی نوآورانه در قلب پارک است.
⚙️ ۲. کانسپت، ساختار و فرم طراحی
زمین‌جذب بودن و طراحی زیرسطحی بنا باعث شده ساختمان کمتر به چشم بیاید و تاثیر محیطی‌اش خنثی باشد. کانسپت مینیمال معماری، با تاکید بر تعامل میان فضا و کارکرد، بنا را به‌گونه‌ای طراحی کرده که بازدیدکنندگان از مسیرهای پارک به سمت ورودی هدایت شوند، بی‌آنکه حس وقفه در طبیعت داشته باشند .
🧪 ۳. فضاهای تعاملی و آموزشی
این موزه بیش از ۵۰ نمایش تعاملی از قبیل بازسازی سازه‌هایی چون سدها، پمپ‌ها، کانال‌ها و سیستم فاضلاب شهری را ارائه می‌دهد. آزمایشگاه آب و سینمای آب نیز فضایی جذاب و آموزشی برای کودکان و خانواده‌ها فراهم ساخته است، به‌طوری‌که خود موزه این تجربه را "interactive museum" می‌نامد . این ویژگی باعث شده تا موزه‌ی آب آرنهم به یکی از محبوب‌ترین جاذبه‌های شهری تبدیل شود .
🌿 ۴. تعامل با پارک سونس‌بیک و منظر طبیعی
پارک سونس‌بیک، با مسیرها و درختان سرسبز، زمینه‌ساز زیبایی بصری و روانی برای بازدید از موزه است. موزه آب به‌خوبی با این منظر همزیستی داشته و به گردشگران امکان لذت از محیط طبیعی و آموزش درباره‌ی اهمیت آب را هم‌زمان می‌دهد . این انسجام فضایی و محیطی، بازدید را برای همه رده‌های سنی جذاب کرده است.
💬 ۵. تحلیل نقش‌برتر‌پارس و پیام فرهنگی
سایت مرجع معماری ایران، نقش‌برتر‌پارس، بر این نکته تاکید می‌کند که این پروژه نمادی از آموزش علمی و معماری متناسب با محیط زیست است و نقش انسانی در مدیریت منابع آب را برجسته می‌سازد:
«این موزه با طراحی زیرزمینی و استفاده از ساختار تاریخی آسیاب در پارک، آموزش و تجربه علمی را به طبیعت بازگردانده و تعامل انسان و آب را نمایش می‌دهد» .